Dünyanın, dünyaya en az benzeyen yeri...

Bir iş seyahatim sonrası kalan zamanda "bir de Ürgüp'ü görmeden geçmeyelim" diyerek direksiyonu Kayseriden Nevşehir'e kırdık.. Yolda "kabak mı kavun mu" tartışmaları arasında sarı kürelerle dolu tarlaların birinde durduk.. Tarlanın yola yakın kısmında muhtemelen kimseye ait olmayan şimdiden iyi bir cins şarabın hammaddesi olacak üzümler ve kafam büyüklüğündeki kabaklara ve toprağa temas hoştu..

Öğle saatlerinde boş midelerle Ürgüp'e ulaştık.. "Ürgüp'e gelip te testi kebap yenmeden olur muydu?" diyerek hemen önümüze gelen ilk yere yöneldik... Bize dışarıda şemsiyeler altında püfür püfür esen bir yer gösterdiler.. Ve kebabın 25-30 dakikada hazır olacagını söylediler.. Beklemeye koyulduk... Bu arada 7'sinden 70'ine on kadar dilenci tarafından rahatsız edildik..

Biz bu ülkede yaşamış olmaktan ki tecrübemizle "Allah versin" diye geçiştirebildik bu akını ama yan masadaki italyan aile tamamen savunmasızdı.. İlk gelen çocukların uzanan ellerine, çantalarından çıkardıkları sakızları vererek "e bi çocuk ne isterki, herhalde kendi çokularının çiğnediği sakızı görmüş olmalıydılar". Sonraki sakat taklidi yapan 30 yaşlarındaki adamı ise şaşkın şaşkın bakarak uğurladılar.. Ee, tabiki ikisini de memnun edemediler..

Dilenci akınından fırsat bulduğum bir anda, gözüm kebapçının dışarıdan görünen fırınına ilişti.. 20'li yaşlardaki kollarındakı ve boynundaki takılardan, yeni gelin olduğunu tahmin ettiğim genç kız fırını yakıyordu... Ve bu olaydan 15 dakika sonra kebap geldi... Masamızda turist ailenin şaşkın bakışları arasında testilerden üzerinde dumanı tüten etler törensel bir ritüelle tabaklara boşaltıldı.. Tabi şimdi 15 dakikada bu kebap nasıl pişti diye düşüneceksiniz?.. Zaten pişirilmemiş ısıtılmıştı... Kim bilir ne zaman pişirilmiş olan bayat ve iğrenç yemeklerin damağımda oluşturduğu etki; gözlerimde oluşan etkiyi anında sildi.. Türkiye'deki bir çok şey gibi bu da görüntüden ibaretti.. Haliyle yemeden kalktık..

Sonrasında bu kötü yemeğin günümüzü mahvetmesine izin vermemeye karar vererek Ürgüp'ü gezmeye karar verdik.. Bir diziyle yerli turizme kazandırılan Asmalı Konak ve dizisi olmayan gösterişli konaklar, şarap fabrikalarının tadına bakarak alışveriş yapılabilen satış noktaları, delikli peynir tarzındaki doğası görülmeye değer ama Göreme'yi görmeden bişey görmüş sayılmazsınız.. Ürgüp'te yontulmuş taşlardan evler kilerler gibi kullanışlı alanlar yapılmış, Göreme'dekiler ise sanat eseri... Kaymaklı ve Derinkuyu'daki 5 ve 7 katlı yeraltı şehirleri ise akıl almaz.

En az bir hafta ayırıp gezilmesi gereken bir yeri bir iş gezisi arasına sıkıştırmanın çok doğru olmadığına karar vererek DÜNYANIN BU DÜNYAYA EN AZ BENZEYEN YERİ'nden ayrıldık...