- Kategori
- Şiir
Dünyanın çocuklarına sarılıyorum

Neler yapıyorsun diye sorma bana
Amerikalardayız ama
Sanki köle ticaretiyle gelmiş bir ırgat hali
Bunların Mc Donalds'tan başka damak tadı yok ki
Hem sonra çocuklara sarılmıyor kimse.
Bir tek ben sarılıyorum çocuk parkında çalışırken.
Sıkı sıkı, bir ağacın dalının yaprağı sardığı gibi
Amerikalılar ise çocuklara sarılmıyor
Oysa soğuk İstanbul akşamında annem
Yün bir eldiven ve bir şal dolamadan bırakmazdı beni
Kar topu oynamaya, kardan adam yapmaya
Biz hamburger çocuğuda değildik sonra
Babamızın Tekirdağ köftesi,
Sabah kahvaltısında dometesli menemeni.
Maaş günüyse fıstıklı baklavası, tulumbası, şekeri
Ve mutlak hafta sonu lünepark ya da kağıt helva keyfı
Eminönüde küçüklüğümün balık ekmek diye haykırışı
Mısıra mıfır dediğim günler
Ah küçüklüğüm
İşte şimdi göl kenarına gidiyorum.
Göl kenarında ayaklarımı suya soktuğum günleri anıyorum.
Ve ne zaman çocuk bölümüne verseler vardiyamı
Meksikalası, Hindusu, Malezyalısı
Şili, Peru ve Amerikalısı
Zencisi, Asyalısı ve beyazı
Bütün dünyanın çocuklarına sarılıyorum.
Emre Erden