Dünyayı Kurtar: Hayalperest, Türkiyeyi Kurtar: İdealist; Bize Kendini Kurtaran Lazım, Realist

Yani bunlar mümkün değil olamaz anlamında söylemiyoruz, zaman kaybettirir; tembelliğin mazereti.

Tembel bir millet olduğumuz için bizde hayalperest çok, idealist de; realist yok, Eminönünü’nde dilenen bile dünyayı kurtarma peşinde.

Bizim realistler çok yavan, insanoğlu Mars’a gidiyor onlar hala çorbacı. Valla onlar gibi realist olmaktansa Çin dağlarında kırkayak peşinde koşarım daha iyi. Beni de soğuttular oysa realizmin babasıyım.

Valla kimse kızmasın ama idealistler de biraz sopalık… Hayallerindeki Türkiye’yi kurtarmak için yollara düştüler bin yıldır yürüyorlar hala Hacıhüsrev’de iki ileri bir geri… Şiirlerini bile okumuyorum kaşıntı tutuyor beni!

Yav be kardeşim Türkiye’yi mi kurtarmak istiyorsun önce kendini kurtar. Herkes kendini kurtardığı zaman iş bitecek! Cebinde beş kuruşu yok büyük Türkiye nutukları atan adamı bir kafada indiresim geliyor!

Hayalperestler, idealistler bol keseden atıyorlar ama yine de içlerinde daha iyiye ulaşma arzusu var, realistler bir de kurtulmak istemiyorlar iyi mi! Senin gerçeğini yiyim! Sen gerçek olsan nolur! Ayakkabı var ama adam yalınayak geziyor.

Zaten bu nedenle kimse realist olmuyor, herkes hayal peşinde idealist; naspın!

Bir de bizim gerçeklerimiz saçma sapan ya “Urfa’da damda yatan adamın biri uyurken damdan düşüp ölmüş” Bu gerçek olsa nolur!

Ben karmayım, ülkemde armayım!