Dur bakalım ne olacak.?

Artık evlenme yaşım geldi arkadaşlar.. İşten eve geldiğimde, çantamı bir kenara, ayakkabılarım bir kenara "dağıtırım lan" dercesine atıyorum sağa sola..

Ev eşyalarımı görseniz, artık eskisi gibi sık temizlemiyorum.. Ya giysilerim.? Tıpkı pasaklılar gibi, bir o yanda, bir bu yanda..abartısız yüzelli çift çorap (yıkanmış ama) sarhoş gibi, kendilerinin nerede olduklarını bilemiyorlar, birbirlerini bulmaları adeta imkansız..Diğer giysilerimin zaten adresleri yok, bulmam için kahve falına bakıyorum bazan, neredeler diye..

Çamaşır ve bulaşıkla ilgili teknolojik donanımlarım hızır olduğu halde dokunamıyorum artık eskisi gibi düğmelerine..

Çiçeklerimi de ihmal ettiğim oluyor bazan..Bazan unutuyorum su vermeyi onlara..Hele bir tanesi var ki resmen su veremeyince küsüyor..Evet küsüyor.. Açacak olduğu çiçek tomurcukları açmıyor inad olsun diye..

Oysa çok düzenli biri olduğumu söylerler..Artık evlilikten iyice ümidimi kesmiş olacağım ki, böylesine paspallaşmışım.Başka bir anlam veremiyorum kendime..

Yoo öyle eşimi sadece ev ihtiyaçlarımı gidermesi için seçmeyeceğim veya seçilmeyeceğim..Anlaşabilen iki insan ev'in ve diğer işlerini de paylaşmasını bilirler..

Ne zaman.? Evli oldukları zaman..

Blog yazar arkadaşım marveran, "arama, bulursun" diyor ve "evleneceğin kişide, ne istediğini değil, ne istemediğini öne çıkar" diyor.."Mutlaka bir gün karşına çıkacaktır" diye de ilave ediyor:)
Marveran'a sevgiler buradan..

Valla böyle gidersem, evin işleri iyiye gitmeyecek gibi görünüyor..
Dur bakalım ne olacak..

Sevgiler..