Düş

Öyle bir gölge karşımda
Karşımda değil aslında
Aslında ardımda

En gerilerdeki yerde

Küçücüktü adam
Kat ettiği mesafelerle büyüdü adam

Dedim ki ona:
Güvercin beslerdim evin damında
Bir değil, iki değil
Beş güvercindi galiba

Takla atardı Mardin
Onbeş dakika konmazdı Şahin...

Tekrarlıyordu beni, karşımda duran
Ardımdaki kara adam

Açtı kollarını
Uçtu bir güvercin gibi
İki takla attı
Tıpkı Mardin gibi
Süzüldü rüzgârda
Şahin gibi

Ne dam kaldı aklımda
Ne Şahin
Ne Mardin
Nede gölge adam karşımda

Güvercinler ölmüş, çoktan ölmüş
Uçmuş evin damı

Arada bir görürüm sadece o adamı
Gelir çok uzaklardan
Sesi olmayan, rengi olmayan
Ölmüş bir dünyadan

Ve gider
Kimi zaman bir kuş gibi
Kimi zaman bir düş gibi.

26.06.1998 Okan Tınmaz