Düşler ülkesi

Eski çağların hazine sandığından sızıp

Eşsiz varlığınla altüst edip aşarsın yüzyılları
Benim ipek yumuşaklığındaki sevgimle
Yaşarsın dizelerimde o düşler ülkesi teninle

Sen göründüğünde ürperirdi bahçelerin gözdeleri
Kuşlar havada öylece asılı kalırdı şaşkınlığından
Acılar çekilip giderdi içimden bir keyiflice
Benimle toplardı görkemin en güzel günleri

Üzülmüş yüreğin şimdi bende çarpar
Gönlümü dinleyip gücüme güç katar sevincinden
Dalgalar kovalamacayı bırakıp boyun bükerdi
O denizler mavisi üzgülü gözlerin yüzünden

Siyim siyim ağlardı sahipsiz çocuklar kaderine
Sen yığardın onların gözyaşlarını baharıma
Bırak sürdürsün göğün seçkinleri övünmelerini
Gözlerin bende,onlarla bakarım ben doğmamış günlere

Yaşam direnip durur bizden kurtulmaya
Işık tutanlar da takılıp gitti talihin çengeline
Dilimiz bağlı,kıvrılıp kalmışız kötüye
Ufka yönelip karşı çıkmalıyız bu çürümeye

Bilirim!Sevgin gerçektir saygı duyulan erdemiyle
Sen bendesin,kendimi bırakmam çılgın boralara
Yemin ettim:Severim seni,sendeki hünerleri
yıldızları basıp süslerim ben göğü senin gözlerinle