Düşün-me

ARTIK, çok bir şey düşünmyorum,

aslına bakarsanız kendimi rahata aldım,

 öyle süratle ilerlemeyi, her yere yetişmeyi, bir tarafa bıraktım.

Olumsuz sözlere, pek kulak asmıyorum.

BENİ aramalarını bekliyorum, hmmm ... aramazlar ise de pek tasalanmıyorum.  

Sağlığıma, özen göstermeye çalışıyor, sıkıntılı yerlerden, azacık, uzak duruyorum.

Kendimi, pek fazla işe kaptırıp da, gündelikçi işçi gibi, hiç durmadan, sekiz saat,  çalışmıyorum.

ARTIK, haddimi biliyorum.

EE, bilemedim de gördüm, sağa koş, sola koş, ona yetiş, buna yetiş, bir de baktım derman MAFİŞ...  

TABİİ, ilişkilerde, bir taraf, fazla ödün veriyorsa, karşı taraf da, hazıra alışır.  Ama artık, BEŞ PARMAĞIM  GİBİ,  farklı davranacağım.

Bazı günler, serçe parmağım kadar, sağa, sola koşaçağım...

Beni arayıp soranları, ben de, arayıp soracağım.

Bizler yaş aldıkça,  AKRABALIKLAR, KOMŞULUKLAR, ARKADAŞLIKLAR, DOSTLUKLAR  GİBİ, YOK OLUYOR, YA DA ESKİYOR MU?

 Kaktüs de yıllar, yılı yaş alıyor, ama öyle GÜZEL BİR ÇİÇEK açıyor ki, seyrettikçe doyamıyoruz.

BU YAŞIMDA , ANLADIM Kİ;

Meğer, benim MARAZLARIM benimmiş.

Sağlıkla kalın, beni, arayıp soran, CAN ARKADAŞLARIM... YÜREK DOLUSU SEVGİLER SİZE, ADADAN.