Düşün ve Yap

Hayatına yön ver… Kimin hayatı? Ne için? Nereye? Ne zaman? Şimdi düşünüyoruz hayatıma neden yön vereceğim diye… Mecburiyet işte, bu konunun asıl durumu mecburiyet… Mecbursa insan eğer, hayatına bir şekilde yön veriyor ya da yön vermek zorunda kalıyor. Nedenleri, zamanı, nereye doğru olacağı çok önemsiz olabiliyor. Mecburiyet, insanın yakasına bir kere yapıştı mı kurtulmak imkansız olur. Yeni bir yön şart olur.

Peki ya nasıl? İnsan alıştığını nasıl ve neden değiştirir? Kim için olduğu son düşünülecek sebeptir. Asıl önemli olan nedenleri ve nasıl yapılacağıdır. Düşünürsün, mutlu olabileceğin bir hayatı ve bunu nasıl yapacağını… Bir önceki hayatından farklı nereye sığınır ve yeni kuracağı hayatı seçerken nelere dikkat etmelidir gibi bir sürü soru dolaşır insanın kafasının içinde… Her birini yanıtlamadan atılamayacak adımlar, sorgusuz cevaplanamayacak sorular, pişman olmamak için altını üstünü düşünmek, korkmamak ile korkmak… Çaresizlik, mecburiyet derken insanın içini kemiren huzursuzluk… Ne yapacağız?

Düşüneceğiz. İnsanın en başarılı olduğu şey düşünmek… Beyin ile beden bir arada çırpınırken soruların cevapları tam da bu karmaşık karmaşıksızlığın ortasında… Düşün ve yap. Sadece düşündüğünü yap. Ancak gerçekten düşündüğünü yaparsa insan doğruyu ve yolu bulabilir. Düşündüğü yolda attığı adımlar ile hayatının şeklini gerçekten değiştirebilir. İnsan sadece düşündüğü ile hayatta kalmayı başarabilir. İnandığı şey uğruna her şeyi göze almaz mı insan? İşte o inandığı şey, düşündüğü şeydir. Düşündüğüne inandığı sürece gerçekleşecektir hayatın yenilikleri…

‘’ Ben yaparsam olur ‘’ diyebilen herkes inandığını başarabilecektir. Düşündüğü, kendi düşündüğü olduğu sürece herkes yeni hayatlara adapte olabilecektir. Yeni hayat, yeni güzellikler, yeni doğrular, yeni yanlışlar, yeni çareler ve çaresizlikler… Her şey yeniliklere gebe ve her şey huzurun getireceği huzursuzluklara açken… Huzursuz da olsa insan, mutlu olmayı bir şekilde başaracaktır. Düşün ve inan… Sonunda aydınlık olacaktır.