Düşüncesiz ve boş konuşmak

Bazı insanlar, basit yüzeysel düşünme yapısına sahip oldukları için, düşüncesiz ve boş ve konuşurlar.

En basit bir konuyu bile, uzattıkça uzatıp, içinden çıkılmaz bir hale getirirler. Birkaç cümlede anlatacağı konuyu, sayfalarca anlatmayı üstün bir meziyetmiş gibi algılarlar.

Onlar için konunun özünden çok, kendi düşüncelerini ön plana çıkarmak önemlidir.

İster doğru, ister yanlış olsun… her konuda fikir beyan etmede üzerlerine yoktur. Hatta, anlattıklarının yanlış olduğunu bilseler dahi, doğruyu görmemekte ısrar ederler.

Anlattığı konu, ya da kullandığı uslüp öyle basittir ki doğruyu göstermeye çalışsanız dahi anlamazlar.

Bu insanlar, başkalarından kendini üstün görüp, aşşağılayıcı bir uslüple cevap vermeyi, marifet sayarlar.

Patavatsızdırlar, lafın nereye gittiğini düşünmezler, daha doğrusu düşünemezler.. En son söyleyeceklerini, en baştan söylerler.

Örneğin, işte tüm dünya biliyor, sanırım ben anlatamıyorum, konuşmaların bilimsel değil, (sanki kendisi bilimden anlıyormuş gibi) ya da, bak kardeşim, sen şu musun ki konuşuyorsun? Kimsin sen? biz adam olmayız, ben haksızlığa gelemem, şu meslekten olsan da; haddini bil (tabii kendi haddini aştığının fakında bile değil) … bunu gibi basit cümlelerle başlayan konuşmalar uzayıp gider. Günlük yaşantımızda, yakın çevremizde, iş toplantılarında ya da tv programlarında, hatta okuduğumuz yazılarda bu gibi konuşmalara şahit olabiliriz. Zayıf imanlı, geniş düşünemeyen, imalı konuşmalar yapan basit insanların kalblerinde; Allah korkusu olmadığından nezaketsiz ve kabadırlar. Merhametsiz oldukları için, karşısındaki insanın kalbini kırmak çok da önemli değildir onlar için… Önemli olan konuşmalarında, kendi bilgi ve kültürünün üstünlüğünü ortaya çıkarmaktır.

Nasıl ki asil insanların düşünceleri ve tavırları asilse, basit insanların düşünceleri ve tavırları da, bir o kadar basittir.

Böyle insanlarla, hiçbir konuda sonuca ulaşılmaz.

Neden? Çünkü, sabit fikirlidirler ve hep onlar haklıdırlar.

En iyi çözüm susmak, muhatap olmamaktır.

Sabit fikirli, hep ben bilirim deyip, başkalarının fikirlerini hiçe sayan saygısız insanların bulunduğu ortamda, onlarla aynı seviyede olmadığımızı göstermek.. Evet sanırım en büyük meziyet bu…

Özlü söz ‘’ söz gümüş ise, sükut altındır ‘

Sevgi ve ışıkla...