- Kategori
- Deneme
Düşündüm de...
Çoğu kez ne derse desinler, yanlışı gösterip doğruyu belgelerle ispat da etseler, isteklerimiz doğrultusunda ve bencilce “bildiğimizi okuyoruz.”
Bazen herhangi bir konuda yeterli donanıma, bilgiye sahip olmasak da, bizi ilgilendirmese de,
ille de “hariçten gazel okuyoruz.”
Gücümüz, aklımız yetmese de kuru sıkı etrafa veya birilerine “meydan okuyoruz.”
Kimi zaman haklı- haksız bakmadan, doğru-yanlış görmeden, güzelliklerin, ilişkilerin, ya da birilerinin, üstelik hınç almanın zevkiyle “canına okuyoruz.”
Karşımızdakinin gerçek düşünce ve duygularını bilmeden, sormadan, öğrenmeden kendimizce “ niyet okuyoruz.”
Yeterli beceriye, engin görüşe sahip olmadan bir diğer yaptığımız da “ maval okumak.”
Zaman zaman da karşımızdakinin röntgenini çekip iyi niyet de beslemeden “ ciğerini okuyoruz.”
O da yetmiyor duygu tahlili yapıp “kalbini okuyoruz.”
Hoşumuza gitmeyene, bizim gibi olmayana, bize ters düşene, bizim gibi düşünmeyene ve inanmayana, yaşam tarzı bize uymayana çok çabuk “ lanet okuyoruz.”
Hızımızı alamayıp, abartarak bir de haksız yere “ beddua okuyoruz. “
Dara düştüğümüz de, umarsız kaldığımızda, çaresiz kaldığımızda da “ dua okuyoruz.”
Birilerinin düzenini bozmak, zarar vermek ve kötülük yapmak için “ çarkına okuyoruz”
Kahinlik edip bir de karşımızdakinin “ aklından geçeni okuyoruz.”
Çok tanımadan, bir bakışta ne hikmetse “adamı gözünden okuyoruz.”
Eh bazen de birilerinin ardından “ rahmet okuyoruz.”
Ayrıca cemaatin ne dediğine, ne düşündüğüne aldırmadan, bunu önemsemeden “imam bildiğini de okuyor.”
Birileri de “ okuyor hem de üflüyor.”
Hasılı kelam diyeceğim o ki; bazıları doğru olsa da çoğu kere yanlış okumalardayız.
Dünyayı, insanı ve yaşamı ; gerçeğiyle, eğrisi ve doğrusuyla öğrenmek için kitap okuyacağımıza, her şeyi işimize geldiği gibi kitabına uyduruyoruz.
Neticede, kendi bildiklerimizin daha doğru olduğuna inanarak, çoğu kez “ hayatı yanlış okuyoruz.”
Sizce …?