Vursam yaralasam söz ile Seni

Dilden dökülen sözler o kadar çok şeye neden olur ki…

Bir yaban atını ehlileştirip gem vurmak ve hükmetmeye benzer, eğer yapabilirsen.

Ne  söyleyeceğine, ondan da önemlisi nasıl söyleyeceğine bağlı  irçok şey. Zira her sözün kırk türlü söylenişi vardır.

İlişkilerin temelinde iletişim vardır. Ve ilişkiler iletişimle beslenir. Onu da sağlayan ana unsur dildir, sözdür.

Dil ile bağlar kurarsın; ya da mevcut bağları koparırsın. Ettiğin sözlerle gönüllerde yer edinirsin ; ya da gönül kapılarını yüzüne kapattırırsın.

Sözler sevdirir de, nefret de ettirir. Barıştırır da, dövüştürür de.
Bazen gönül alıcı bir söz kışa dönmüş bir ilişkide bahar rüzgarları estirir.

Ya sevgileri, ya nefretleri çoğaltırsın. Ya gülücükler kondurursun yüzlere ; ya da surat astırırsın.

Yıkarsın da, yaparsın da. Dostluklar edinir, ya da dostlarını kaybedersin.

Gideni döndürür, yanındakini uzaklaştırabilirsin. Yüzler çevirtirsin kendine doğru; ya da senden öteye. Ağlatırsın da, güldürürsün de.

Sorunları da çözer, çıkmaza da sokar, sözler.

Bahar sıcağı gibi iç ısıtır veya kış ayazı gibi dondurur da sözler.

Ya güven verirsin, ya kuşkuyla baktırırsın. Seni sarmak için kucak da açtırabilirsin.

Çevrendekileri çoğaltabilirsin, yalnızlığa da yuvarlanabilirsin. Belalar getirip düşman da  kazanabilirsin.

İki ozandan ikişer dizeyle konuyu toparlarsak,

Neşat Ertaş :

“Tatlı dile güler yüze / Doyulur mu doyulur mu …”diyerek, güzel dilin ve sözün can suyu olduğunu,

Aşık Veysel :

“Bulunmaz dermanı  yoktur ilacı / Vursam  yaralasam söz ile seni…”  mısralarıyla onulmaz  yaralar açan silah gibi olduğunu anlatmaktadır .

Uluslar arası ilişkilerde, siyasal çekişmelerde, komşulukta, arkadaşlıkta, akrabalıkta, dostlukta  vb. her türlü bireysel ilişkilerde başroldedir ; dilimiz ve sözümüz.