Dut zamanı :)

İşyerimizin bahçesinde meyva ağaçları var.

Fazla çeşidimiz yok ama, olanlar yetiyor :)

Geçenlerde arkadaşımla yemekten sonra bahçede dolanıyorduk, baktık dutlar olmaya başlamış.

Yenecek kıvama gelmişler epeyce.

Ağaçtan koparıp meyve yemenin tadını unutmamışız çok şükür :)

Dut zaten narin meyve.

Dala uzanınca düşüveriyor avucuna.

Beyazının tadı, kırmızısının boyası derken yarım saatimiz dutların altında geçti :)

Bahçede Antep fıstığı ağacımız olduğunu da öğrenmiş oldum bu arada :)

Sevindim tabii, yalan yok :)

Bahçede gezine gezine odaya dönerken yenidünya ağacının oradan da dolandık bi yol :)

Ağaçtan topladığım eriği eteğime silip yemeyi özlemişim :)

Hayat ne kadar basit ve sade.

Minnacık dutun yoğun tadına sığacak kadar yalın :)

Hayat işte :)