Eeee... Haliyle....

Mimar arkadaşımız Mine Hanım anlattı.

Mine Hanım’ın yolu, bir iş seyahatinde Güneydoğu kentlerinden birine düşmüş.

“Ramazan ayıydı...” diye anlatmaya başlıyor Mine Hanım.

-Sabah kalktık, otelin restoranına indik. Kahvaltı yapacağız. Restoran bomboş. Hatta ışıkları bile yakmamışlar. Bizim içeri girdiğimizi gören bir görevli yanımıza geldi... Kahvaltı yapmak istediğimizi söyledik. Masalara gözümüz iliştiğinde irkildik! Çok pis görünüyordu! Masaların hemen hepsinin üzeri ekmek kırıntıları, yemek lekeleri ile dolu idi. Yanımıza gelen görevliye sorduk:

“Niye bu masaların üzeri böyle pis, kirli?”

Görevli çok rahat ve sakin bir şekilde yanıtladı sorumuzu:

“Eeee. Haliyle pis olacak. Sahur oldi, iftar oldi... Bir daha sahur oldi, bir daha iftar oldi... Bir daha sahur oldi, bir daha iftar oldi...”

Adama müdahale edip, “Tamam, yeter!” demesem, o güne kadarki tüm sahur ve iftarları tek tek sayacak.

“Eeee... Haliyle,” kahvaltı edemeden ayrıldık otelden.