Eflatun ve sarı

içindeki soğuğu
dişleri tutamıyordu
belliydi
bir çığlığı saklıyordu
tüyleri
diken diken bırakmış

yaşamaktı
en büyük korkusu
anlaşılır diye
tedirgin bir adam
bıyıkları eskimiş
gözleri soğuk mat

yüzüne baktım
bir yanıyla bıraktığı
sabah uykusu
yüzünden akıyor
sanki
çığlıkları
baykuşların kahkahası
korkuları varla yok arası

mor zambaklar gibi
açıldığında gece
acı mavi ağzı
tütünden dişleri
sapsarı

çığlık çığlığa
uyanılan gecelerin
boşluğuna düştükçe
uykularında
iç savaş
yüreğinde
göçük haberleri

ölü bir zaman
seromonisine
kapılmış
sürükleniyordu

kıvılcımlar uçurup
kirpiklerinden
azalmak hayata
eflatun ve sarı

yalnızlık sızıntısı
zehirli yeşil
kaygılar sokuluyor
bütün yüzlere
burada
kime sorsan
geçmişini
büyük bir intihardan
korkuluyor

birden kar üşümesiyle
irkiliyorum
tenha ve ıslak
rüzgarın sesi
ıslık ıslığa
ne çok anı var
bu mahallede

kenar mahalle kızları
yeni düşmüşlere
sokaklara
sabah aynalarında
kendilerini
tanıyamıyorlar
suratları
aşınmış boyanmaktan

bir tek
o menekşe gözlü kızı
hatırlıyorum
o bahar günlerinden
benden başka
kim arar kim sorar
bilmiyorum
yine de arıyorum
hiç durmadan

kime sorsan
geçmişini
büyük bir intihardan
korkuluyor
eflatun ve sarı

Mehmet Özgür Ersan Tarlabaşı 04.02.2014