Eğitim

Eğitim Ama Mutlaka Eğitim

Eğitimin tanımını yapmaya gerek yok sanırım. Ama önemi çok büyük. Üniversite öğrencilerinin dahi eğitimden anladığı sınırlı olan zamanda. Eğitim için ne yapıyoruz? Bu soruyu kendi kendimize sorup hiç düşündük mü? Özellikle yazarlarımız okur yazar oranının hala çok düşük olduğu Türkiye' mizde ne gibi çalışmaları var. Yazdıkları kitapları belli bir grup için mi yazarlar? Şöyleki ülkemizde düzenlenen kitap fuarında dahi bir tek konunun eğitim olmayışı beni çok düşündürdü. Oysaki orda konuşanların büyük bir çoğunluğu kendini yazar olarak tanıtan kişiler. Gelenlerde kendini okur olarak tanımlayanlar. Ya üniversiteler bu konuda ne gibi çalışmalar yapıyor? Hiç birşey!.... Bir buçuk milyon genç arkadaşlar sınava giriyor. Ama üçte biri kayıt yapabiliyor. Çoğunluk da istemediği bölüme gidiyor. Sırf boşta kalmamak adına ama sonunda bir çoğu yine boşata kalıyor. Yök' ün bu konudaki açıklaması ise çok yetersiz. Mesela; Okutman olarak yeterli profesör, doçent ve öğretim elamanının olmayışını gösteriyor. Peki neden yetiştirilmiyor? Ya da şimdikiler doğaüstü bir ilim ve yeteneklere mi sahip? Eğer öyle olsaydı bugün eğitimi tartışıyor olmazdık. Ya devlet olarak ne yapılıyor? Bir eğitim politikamız var mı? Bunu hangimiz sorguluyoruz? Sorgulamıyoruz, çünkü; bilinçsiziz, bir çoğumuzun bu konuda bir fikri bile yok. Zaten günlük hayatımızda konuştuğumuz kelime sayısı belki elliyi ya da altmışı geçmez. Eksikliğimiz çok büyük bu yüzden her konuda çok kısır fikirlerimiz var. Oysa bu ülkede her insan en az lise ve üniversite okumuş olsa olaylara bakış açımız değişecek. O zaman başkalarını sorgulamadan önce kendimizi sorgularız. İsteklerimiz değişir, isteklerin olurluk olasılığını bilerek isteklerimizi ona göre şekillendiririz. Toplum olarak şu söylenti yaygındır tabiki gerçeklik payı yüksek bir söylenti. '' Üniversiteyi bitiren de boş geziyor. Onlar da iş bulamıyor. '' Evet doğru olabilir ama onlar bilinçli işsiz oluyor. Neden işsiz olduklarını biliyor olurlar. O yüzden eğitimsiz işsiz olmaktansa eğitimli işsiz olmayı yeğlerim. En azından neden işsiz kaldığımın farkında olurum. Çünkü zaman eğitimsizlerin yok olduğu bir zaman. Okuyalım, yazalım fikirlerimiz değişsin. Artık bir çember etrafında koşmayalım. İleriye doğru koşalım. Bu sahte gelişmişlikten kendimizi soyutlayalım. Artık birileri de bizim fikirlerimizi tartışsın. Ulus olarak eğitimi benimseyelim. Özgürlük fikirlerdedir. Atatürk fikirleriyle var oldu. Bizde devamını getirmeliyiz. Bir eğitim politikamız olmalı. Eğitimli toplum olmalıyız, kendimizden söz ettirmeliyiz. Bu yüzden eğitimsiz düşünmektense eğitimli düşünmeyi yeğlerim. Eğitimsiz işsiz kalmaktansa eğitimli işsiz olmayı yeğlerim.

S.Tunahan SABIR