Ego ne der gerçek nedir?

Aynı sorunlar tekrarlıyorsa gereken dersi almadığımız içinmiş... Bize sunulan bir fırsat yani sorunlarımız... Dersi alana kadar onlarla boğuşacağız özetle... Ya o ders alınacak, ya da sorunlar devam edecek...

Bir arkadaşım daha gitti hayatımdan. Acıtarak, kırarak, hatta biraz da yakarak... İnsan hep kendini haklı çıkarmaya çalışır değil mi? Sanki haklı olduğumuzu ispatladığımızda sorunlar kuş olup uçuverecek, biz de mutlu mesut yaşamımızı sürdürmeye devam edecekmişiz gibi... Haklılığımıza kendimizi ve çevremizi inandırmaya çalışırız. Aslında kimse haklının yanında olmaya can atmaz.. Daha çok sevdiğini haklı çıkaracak bahaneler bulmak için uğraşılır.. Mantık değil duygulardır aslolan yani... Kişilerde bıraktığınız duygular..

Bir yandan ego da uğraşır… İnandırmaya çalışır haklı olduğunuza, hatasızlığınıza... Tembeldir çünkü ego... Hatayı düzeltmeye uğraşmak ise; çalışmayı ciddi bir çabayı gerektirir..

Benim egom da, son yaşadığım olayda bana, karşımdakinin kendisiyle yüzleşmesine sebep olduğumu söyledi. Bu yüzleşme ona çok ağır gelmiş olmalı ki, dayanamadı, kızdı, köpürdü.. Bunu söyleyen de bir ego sonuçta.. Doğruluğu tartışılır.. Hatta hiç inanmamak gerekir.

Yine de şunu çok net söyleyebilirim ki, yüzleşmek zordur. Hele de kendinleyse.. Kabul etmek istemezsin.. Egon yıllarca kandırmıştır seni, mükemmel olduğuna inandırarak, eksiklerini gizleyerek.. Öyle güzel yalan söyler ki, bazen kendini egon sanırsın..

Ben de egomu dinlememek istiyorum.. Bu kırgınlığın sebebi “ben” olmalıyım diyorum…Kendimle yüzleşmeye çalışıyorum..

Ah be arkadaşım, “Sen niye bana ayna olmadın ?” diyebiliyorum sadece…