Ekonomik kriz hayatınızı nasıl etkiledi?

Krizin, insanların hayatını bu denli alt üst edeceği, yolun başından bakıldığında az çok gözüküyordu. Bozulmaya başlayan ekonomi, değişen piyasalar ve sokaktaki vatandaşın cebindeki üç kuruşun hızla erimeye başlaması büyük bir krizin geliyor olduğuna işaretti.

Biz ve bizim gibi devlet memuru olanlar, nispeten iyi de denilemez belki ama serbest meslek gruplarına göre bir nebze idare eder durumda. Geçen zamanda artan işssizlik, gerileyen ihracat, talebin yok denecek kadar azalması, alınmayan önlemler, iktidarın çizdiği ''pembe kriz tablosu'' global krizin tabiri caizse, tam göbeğine bıraktı ülkeyi.

Esnaf, piyasada ki durgunluğu, kendi çapında hareketlendirmek adına, fiyatları %50 ve daha aşağısına çekti ama insanların alım gücü diye bir kavramları olmadığı için oda bir işe yaramadı.

İşçi'nin durumu dahada vahim!! Kapatılan fabrikaların sayısı çok fazla. Dev firmalar üretimlerini durdurdu yada süresiz ara verdi.

İşsiz kalan emekçi toplum, 6 ay kadar verilen işsizlik maaşıyla idare etmeye çalışıyor ya sonrası? Okula giden çoçuklar, artan ihtiyaçlar ve evini geçindirmeye çalışan ebebeynler, bunun nasıl üstesinden gelecekler gerçekten bir muamma bence.

Şehirlerden köylere göçler başladı, evi kira olan ve işini kaybeden insanlar, büyük umut ile geldikleri şehirlerden geri dönüşe başladılar.Baba ocağına dönüşler.
Baba ve annelerinin maaşlarıyla geçinmeye çalışanlar, genel müdürlükten garsonluğa geçişlerin hepsi, hayat mücadelesi verildiğinin göstergesidir ki bu örnekler saymakla bitmez.

Yazık ki teğet geçiyor diyen iktidar, tuzu kuru olanlar, bu acıları görmüyor, çünkü yerel seçim derdine yani koltuk sevdasına düştüler. Muhalefetin aylar önce dediği ötv indirimleri ancak yürürlüğe girdi.

Devlet memuru olan ve belli bir gelire sahip olanlar ise faturaları ödeyebildikleri için şükür halinde savaşlarını sürdürüyorlar. Lükse kaçar diye normalde yaptıklarının bir çoğunu askıya almış durumda, kıtı kıtına yaşamaya çalışılmaya çalışılıyorlar.

Kriz ve görüp duyduğumuz olaylar yazmakla bitecek gibi değil maalesef.

Benim şahsi görüşüme gelince, ben sosyal bir patlamadan tedirginlik duymaktayım. İnsanların bozulan psikoloji, işlenen cinyetler, intiharlar, gasplar v.s..

Çaresizliklerin nelere yol açabileceği düşüncesi, ürpertici bir tablo sergiliyor kendi adıma. Bozulan düzen, bir gözü dönmüşlüğe dönüşürse işte ozaman ''kriz bizi teğet geçiyor şükür'' diyenler bakalım ne yapacaklar?

Ve ben, baştan beri bu ekonomik krizi, dedelerimizin yokluk ve açlık içinde dış mihraplara karşı kazandıkları kurtuluş savaşımıza benzetiyorum.
Onlar, bu ülke ve topraklar için böyle bir mücadele verdiler ve kazandılar.

ŞİMDİ SIRA BİZLERDE. BİZDE BUNU TÜM TÜRKİYE OLARAK, BİZİ YÖNETEMEYENLERE İNAT, KENDİ KENDİMİZİ YÖNETEREK, TÜM BU OLUMSUZLUKLAR KARŞISINDA AYAKTA DİMDİK DURARAK, YAŞAM MÜCADELESİ VERMEMİZ GEREKİYOR. DAHA İYİ GÜNLER İÇİNİ KENDİMİZ İÇİN, ÇOÇULARIMIZ İÇİN, HAYAT İÇİN BUNUDA ATLATMAK ZORUNDAYIZ.

MUHTAÇ OLDUĞUMUZ DİRENÇ VE CESARET DAMARLARIMIZDA AKAN ASİL KANDA MEVCUTTUR...