Ekonomik krizin elimizden aldığı değerler

İşsizlik ve borçlar; insanların fiziki sağlığını ve ruhsal sağlığını gün geçtikçe bozuyor.

Sürekli kapanan iş yerleri, işten çıkarılan çalışanlar, iş bulma kurumunun önündeki uzun ''umut kuyrukları''..

Bir yandan banka kredi borçlarını, kredi kartı borçlarını, ev ve işyeri kiralarını ödeyemeyen insanlar..

Uzun süredir işsiz, parasız, borç içinde yaşayan, tüm umutları neredeyse sona eren; artık dayanacak gücü kalmayan bir insan geçinmek ve hayatını devam ettirebilmek için ne yapacak??

*Açlığa, yokluğa, soğuğa karşı sonuna kadar direnecek..

*Moralini yüksek tutmaya çalışacak..

*Alacaklılarına karşı zaman kazanmaya çalışacak..

*İşleyen gecikme zamlarına karşı çare arayacak..

*Borcunu, başka yerden aldığı borç ile ödemeye çalışacak..

*İş için başvurduğu yerde; temiz ve güler yüzlü bir tavır sergileyecek,

*Kalan gururunu korumak uğruna, ne olursa olsun hırsızlık da yapmayacak..

*Aile huzurunu, birliğini devam ettirmeye çalışacak..

*Daha neler neler..

**Ama bazılarının dayanma gücünün sona erdiğini bugün yine TV'de Haberlerde izledik maalesef..

Krizin elinden aldığı değerler sonucu ruhsal sağlığı bozulan aile babalarının - kendi canları dahil-kıydıkları canlar..

Gidenleri kim geri getirecek..

Kayıpları kim telafi edecek..

**Tabii bu konuda en büyük görev Hükümete düşüyor..

Seçim ortamında;

ÖNCELİKLER;

Boş vaatler, suyu akmayan, elektriği olmayan yerlere hediye edilen çamaşır makinaları, içine koyacak yiyecek bulamayan insanlara gönderilen buzdolapları olmamalı..

Gün;

Birbirimize maddi-manevi destek, dayanışma zamanı..

Gün;

Sabır zamanı..

Gün;

Hep birlikte çözüm üretme zamanı..

Gün;

Tasarruf zamanı..

Türkiye ne krizler gördü..

Ben de 1994 ve 2000 krizinde iki kere işimi kaybettim, çok uzun süre işsiz kaldım..

Yine de olumlu düşünelim;

Hep birlikte; herşeyin üstesinden geleceğimize inanıyorum..

SELMA ER