Eleştirmeyi Sevmek

Eleştirmeyi seven bir milletiz . Kendimize yapılmasını istemediğimiz ma sürekli bir başkasını eleştirdiğimiz durumlardayız. Çok yabancı değiliz aslında hiç birimiz. Yoksa siz hiç eleştirmediniz mi? Ya da yargılarken durup düşündünüz mü? Hiç sanmıyorum. Hayallerini kurduğu, almak istediği, gitmek istediği, ya da giymek istediği elbiseyi giyen kadını kıskanan ama yok canım güzel olmamış diyen bir topluluk olduk. Saymak ile bitmez aslında, şimdi biri ordan çıkar der ki yok canım ben hiç yapmıyorum öyle şeyler... Tabi ki öyledir. 

Asıl nedeni tpolum psikolojisi olan bu durum yetersizlik, değersizlik, aşağılanma,küçümsenme gibi kavramlar ile açıklanabilir. Yaşadıklarımız bizlerin tavırlarını ve davranışlarını belirler. Bazen biz bunun farkında oluruz bazen de olmayız. Tabi çoğunluk ile biz bunun farkında değiliz. Sebebini bilmedikleri durumların nasıl farkınd olabilirler ki. Tedavi edilmesi için öncelikle bilinçlendirilmeli ve süreç başlamalı. Çocukluk dediğimiz zamanlar karakterimizin belirlenmesindekien önemli  yıllardır. 6 yaşına kadar oluşur sonrasında yavaşça oturmaya başlar. Bilinçli ebeveynler ile büyüyen çocuklar çok daha farklı yapılarda ve düşüncelerde olurlar. Siz çocuğunuza nasıl davranmanız gerektiğini biliyorsanız ve sürekli kendinizi geliştirmeye odaklanıyorsanız  ve tabi bunları uygulamaya çalışıyorsanız siz iyi bir ebeveynsiniz.

Yargı kavramı psikolojide; kişi, durum ya da nesnelerin eleştirici bir tutum ile değerlendirilmesidir. Empati yeteneği yüksek olan kişiler daha az yargılayıcıdır. içselleştirme sonrası değerlendirme yapar. Düz bir çizgide değil olabilecek çizgide bakmaya çalışırlar. Ego denilen kötü çocuk kendini iyi hissetmek için daha çok yargılar ve kötü eleştiriler ile kendini iyi hissettirir. Ne yazık ki bir çoğu egusunun kendisini yönetiğini anlamaz. Kendisini rahatlatmak için daha çok onu kullanır. Bilinçsiz bir toplum veya kişilik, sağlıksız ilişkiler ve mutsuz bireylerin oluşmasına neden olur.