Eli öpülesi annelerimiz

Anneyle, çocuk arasında, ömür boyu süren, kopmayan, bir bağ vardır.  Anne karnında, hayata, tutunmaya, çalışan çocuk, anneye, göbek, kordonuyla bağlanır.  Bu kordon,onun, anneyle olan ilk bağıdır.  Oradan beslenir. Bilimsel, olarak, doğruluğu kanıtlanamasa da, anne karnındaki çocuk, annenin, sevincini, üzüntüsünü de bu kordon bağından dolayı, hissettiği söylenir.

Bunun, bir nedeni, olmalı bence.  Allah, anneye, evladını, ömür boyu korusun yanından ayırmasın diye, bir bağ oluşturmuş olmalı. Evladın, tadını bilen bir anne olarak hayatta en önemli varlık çocuğu oluyor insanın.  Gülüşünde, cenneti, hüznünde cehennemi yaşıyor anneler. Onu büyütürken, uykusuz gecelerin, hesabını, yapmak gelmiyor aklına. Aç karnına uyumuşsa, çocuğu,anneye, gece kabus oluyor. Birde hastaysa, içinde yaşıyor aynı acıyı anne.  Bu sevgiyi, anlatmaya, kelimelerin, kifayetsiz kalacağını biliyorum.  Anne olanlar ve anne kadar, sevgi dolu olanlar, beni çok iyi anlayacaklardır.

Yarın, anneler günü. İşinizden, önceliklerinizden, hayat telaşından, aramayı ihmal ettiyseniz eğer, en azından, bir gün olsun ,hatırlanmak ,isteyen annelerin günü. Anneye, en güzel hediye, evladının sesini duymaktır. Bir annenin ,duygularını anlatan,okuduğum, küçük bir hikayeyi paylaşmak istedim sizlerle.

Evladından ayrılalı,uzun bir zaman olmuştu. İşinden dolayı uzak bir şehirde iş bulmuştu oğlu. Öyle özlemişti ki oğlunu.

Özlem dayanılmaz, olduğunda, aradığı,oğlu,annecim şimdi konuşamam,ben seni arayacam diyordu.Umutla beklediği, günlerin, sonunda,oğlu bir türlü aramıyordu.Ama bu gün,anneler günüydü. Sabahtan telaşla kalkmış,yemek yapmaya koyulmuştu. Bir yandan evi topluyor, sıkça, balkona çıkıp sokağa bakıyordu.Eşi, bu telaşının nedenini sorsa da, oğlumu bekliyorum diyememişti.Gelirmiydi acaba. Geliverseydi,onun o güzel yüzünü görüverseydi, kokusunu içine çekebilseydi. Benim küçük oğlum deseydi. Gerçi oğlu, ona sinirlenip, anne ben büyüdüm, hala çocuk gibi sevme beni derdi. Ama bilmiyorduki anneler, çocuklarını, hiç büyütemezdi gözünde.

Saatler geçmişti. Eşi bir şey sormasın diye, bir bahaneyle onu alış verişe yollamıştı. Anlamıştı oğlu gelmeyecekti. Ama, en azından hatırlasa ve arasa dedi kadın. Demek anneler gününde bile, annesini unutmuştu. Tam o sırada telefonu çaldı.Arayan oğluydu.

-Anneciğim nasılsın.

 -İyiyim oğlum. geliyor musun?

 -Ben sana geleceğim demedim ki anne.nerden çıkardın bunu.

 -Anneler günü bu gün. gelirsin sandım. 

-Annecim,unutmuşum. Anneler günün kutlu olsun. Ben başka bir yere gidiyorum şimdi, yoldayım. Bir kadın var hayatımda. Bana senin kadar güzel yemek yapıyor, senin kadar seviyor. Bu arada, unuttum babam orada mı?

Kadın, göz yaşlarını tutamıyordu. Demek oğlu kendini unutmuşu. Tam bu sırada kapı çaldı. Zorla da olsa oğluna cevap verdi kadın.

- Baban dışarıdaydı geldi her halde. Kapı çalıyor.

 Öyle kırılmıştıki. Ağladığını, oğlu anlamasın diye, telofonu biran önce kapatmak istiyordu.

-Tamam anne. Babama selam söyle.

Sesizce telofonu kapattı kadın. Gözyaşları artık sel olmuş akıyorken, kapıyı açmaya gitti. Eşinin, eve geldigininden emin, kapıyı açıp arkasını dönüp yürüdü. Kendini odaya kapatıp uzun uzun aglamaktı planı.

-Annecim

Kadın durdu. Sendeledi. duyduguna inanmayarak arkasına döndü. Oğlu elinde kocam bir çiçekle kapıda duruyordu. Gözlerinden, akan yaşla kucakladı oğlunu. Oğlu kulağına,

Annecim seni unuttuğumu düşündün. Sana sürpriz yapmak istedim. Hayatımdaki kadın sendin yani.

Anneler sadece hatırlanmak ister.  Eğer, hala, elini öpecek bir anneniz varsa onun, yanında olun. Kıymet, zamanında, verilirse değerli olur. Tüm annelerin ve yüreği sevgiyle dolu, olan tüm kadınların anneler günü kutlu olsun.