Eline Sağlık Zülfü Livaneli-Veda

Bazı yaşamlar vardır, çok özeldir. Zülfü Livaneli'nin ' Veda ' filmini izledim. Filmin adı Veda gerçekten çok özenle seçilmiş. Büyük Önder Atatürk'ün hayatından kesitler. Sadece senaryo çok özenle seçilmiş değildi, Oyuncular rollerinin hakkını vererek eşsiz bir sunuma imza atmışlardı.

Şimdiye kadar hiç izlenip bittiğinde 'Bu kadar mı?' dediğiniz bir sinema filmi oldu mu? Bu filmi izlemeden önyargılarınızla yüzeysel diyebilirsiniz. Bence her sahnesi özenle işlenmiş, Salih Bozok'un gözünde Ata'mız. Başka hayatları seyretmek kolaydır. İzlersiniz ve yorum yaparsınız. Ya yaşamak! Hayatın içindeki zorluklardan bir kısmını çekmek düşüncesinden bile insanlar kendilerini uzaklaştırırlar. Balkan göçü, insanın doğduğu topraklardan kopması, Vatanı kurtarma mücadelesi, yıllar süren savaşlar ve sonunda zafer. Yaşamın kendisini yansıtmış büyük usta. Şimdi nerede o dostluklar demekten kendini alamıyor insan. 6 yaşında başlayan bir arkadaşlık kadar hakiki ve gerçek ne olabilir. Atatürk'ün kalbinde yer etmiş kadınlar. Her iki kadında yer etmiş Ata'mızın kalbinde, ama az ama çok. Filmin tadı hala damağımda, Çizilen Latife hanım'ın portresini çok beğendim. Ya küçük yaşta tadılan ölüm acısının bir liderdeki etkisinin anlatımı. Veda'yı izlerken daha önce ziyaret ettiğim Manastır askeri İdadisini hatırladım. Geniş taş merdivenler, hayaller, umutlar.

Her şey o kadar yumuşak geçişle anlatılmış ki. Oyuncular ruhlarını vermişler. Özellikle Atatürk'ü ve Salih Bozok'u canlandıran oyuncular. Kimseye haksızlık etmek istemem, tüm oyuncular, kostüm, müzik, sinema adına ne varsa her şey çok güzeldi. Eline sağlık Zülfü Livaneli.