Ellerin...

Yeni yeşeren bir ağaca benzer ellerin;
yemyeşil doğaya kokular saçan,
büyüdükçe yepyeni dallar çıkaran,
uzadıkça doğaya çığlıklar getiren!.. 

Toprağın kurumuş haline benzer ellerin;
her tarafında çatlaklar 

her çatlakta ayrı resimler!.. 

Çöldeki kumlara benzer ellerin;
yumuşak, sımsıcak,  

sonu görünmeyen,  

su hasreti çeken canlılar gibi!.. 

Sessiz kalmış köylere benzer ellerin;
her tarafında eski hatıralar,
hüzünler ve mutluluklar... 

Kara kalemle çizilmiş tabloya benzer ellerin;
içindeki kömürle kâğıda dağılan…
Kâğıdın üstündeki izlere benzer; 

solmuş, ebruli ve katran dağınıklığı!.. 

Çözülmeyen bir sanata benzer;
her sahnede ayrı duygu,  

sırlarla dolu bir film!.. 

Yağmurun sessizliğine, hırçınlığına benzer ellerin; 

nesli tükenmiş bir cemre,  

çocuksu bir dolu, açlığı azmış rengarenk gökkuşağı!.. 

Ve… 

Tutup koklayamadığım ellerin!.. 

Turan Koca/21.11.2007