Emanetin bendedir baba

Hasretin bağrında prangalar ile bağlı kalmak, babasız kalmak çok zordur. Gönül bahçendeki güllerin, yanıp kül olması gibidir.

Tatlı giden hayatın, bahçende öten bülbülün bir anda susması, onun yerine baykuşların kargaların ötmesi gibidir.

Tatlı yediğin lokmaların boğazına takılması, zehir olması gibidir babasızlık. Sırtını dayadığın hayatın zorlukları karşısında güç aldığın dayanağının yıkılmasıdır.

Hayatın yükü bir anda omuzuna, biner iki büklüm kambur kalırsın.

Titrek yüreğin acıların feryadı ile gülmez yüreğin artık, gönül bahçende bir daha çiçekler açmaz açsa bile baba gibi kokmaz.

Babanın yerini hiçbir şey doldurmaz çare yok babasızlığa. Gariplik artık arkadaşın olmuştur. Mutlu anların kaybolmuştur.

Bazı durumlar vardır az uzaklaşınca düzelir, ama babasızlık öyle değil her nereye gitsen acısı ile peşinden gelir. Bu acıyı teselli edecek en güzel ilaç, ailende onun yokluğunuz aratmadan onun gibi dürüst namuslu erdemli, olarak ona layık bir evlat olmaktır.

İşte bu hal tüm babasızlığa ilaçtır. Gönül sazımız babasız kırık amma, yine de az dokunalım kırık gönül sazına.

Geri dönüşü olmayan yola gittin baba

Hasretin yüreğimde kor alev yakar baba

Bıraktın gittin bizi sen uzaklara

Bir gün boğazından geçmedi haram para

Geceler boyu hep ağladım

Ağlamak çare olur sandım ağladım

Gözün kalmasın arkada

Sen i takip edeceğim adım adım

Emanetin bana ait sen rahat uyu baba

Mehmet Aluç