Empati, küçük şeyler ve kriz!

Gün boyu giydiğiniz ayakkabılarınızı elinize alın ve oturma odanızın ortasına koyun...

Kapıyı pencereyi kapatın ki dışardan içeriye temiz hava girmesin.

Derin derin nefes alın ve odanın değişen iklimini içinize çekin...

Kendinizi kötü hissedecek, kokudan bayılacak hale geleceksiniz!

İşte; oturduğunuz apartmanda kapınızın önüne bıraktığınız ayakkabılarınız yüzünden komşularınız da her gün bu hale geliyor, kibarlıklarından da size bir şey söyleyemiyor!

&&&

Bizler titiz insanlarız, hijyene önem veririz, kirlense de kirlenmese de çoraplarımızı, iç çamaşırlarımızı pazar günleri yaptığımız banyodan sonra haftada bir defa, mutlaka değiştiririz!

&&&

Başkaları için yaşıyoruz hepimiz, sabahtan akşama kadar sevmediğimiz bir işte çalışıyor, akşamın olmasını iple çekiyoruz...

Müdür bir taraftan, patron öbür taraftan, hangisi ile aranı iyi tutacaksın da iyi geçineceksin...

Sabır taşı olsan çatlar, tükenmez kalem olsan bitersin!

Hayat da zor be kardeşim, ekmek aslanın geri tarafında, elini aslanın ağzına sokacaksın da, kolunu da kaptırmayacaksın!

Geçim derdi bir taraftan, ev kirası, çocukların masrafları, okulların açılmasına da çok az kaldı...

Tatili unuttuk zaten!

Televizyonlar olmasa denizin nasıl bir şey olduğunu dahi hatırlamayacağız.

Odun, kömür...

Soruyorum size kendinize en son ne zaman vakit ayırdınız?

En son ne zaman çocuklar gibi şendiniz?

En son ne zaman kahkahalarınız duvarlarda yankılandı?

Hatırlamıyorsunuz değil mi?

Şu kavanoz dipli dünyada gülmek, eğlenmek bizim de hakkımız değil mi?

Değiştirelim bir şeyleri...

Küçük şeylerden mutlu olalım!

İşe kendimizden başlayalım;

Paraya kıyıp yedi çift çorap alalım ve evden çıkarken temiz, pak çoraplarımızı giyelim.

İş yerlerinde ve toplu taşıma araçlarında uyanıklık yapıp çaktırmadan iskarpinlerimizi çıkartmayalım.

Her sabah duş alalım...

Mümkünse parfüm, değilse limon kolonyası edinelim ve kullanalım...

Ayakkabılarımızı kapının önünde bırakıp komşularımızı zehirlemeyelim...

İçeriye almak istemiyorsanız, balkona çıkartın, pabuçlar hem havalanır hem güvende olur...

Ya kapının önünden birisi Venedik kayığı gibi ucu sivri 45 numara kunduralarımızı çalarsa!

Ne yaparız?

Yazık değil mi paramıza?

Zaten kiriz var!