En büyük sorunumuz anlayış

Ararnıza yeni katılan bir dost olarak herkese Merhaba.

Milliyet Blog ailesini yine bu ailenin bir üyesi olan sevgili kardeşim Berati Kolci'nin sayesinde tanıdım. Buradan azda olsa bir faydam bulunursa ne mutlu bana. Daha öncede bazı deneme yazılarım olmuştu. Genelde kardeşlik ve toplum üzerine yazılardı bunlar. Çünkü malesef bu günlerde en büyük ihtiyacımız artık yavaş yavaş kaybetmek üzere olduğumuz bu duygular değil mi?

Bu ilk yazımda yine bu duygulardan bahsetmek istiyorum. Sevgili kardeşim Berati kolciden bahsetmişken kendisiyle yaklaşık on altı yıllık uzun bir dostluğumuz var. 1994 yılında yerel bir kanalda başlayan arkadaşlığımız, sonraki yıllarda hep artarak devam etti. Birlikte dostluk adına güzel anılarımız oldu. İnşallah bir ömür boyuda olmaya devam edecek. Bu on altı yılın sonunda şimdi biri karşıma çıksa ve bu kardeşimi bana farklı anlatıp kötülese, Berati'yi bir kalemde sileceğimi kim düşünebilir? Bu koskaca on altı yıllık geçmişi yok sayıp, birilrinin hatırı için ya da birini memnun etmek için değermi bir dostu kaybetmeye. Bunu da boşver hiç tanımadığım ve bilmediğim birilerine mi tercih edeceğim dostumu?

İşte bugün milletimizn geldiği durum bu malesef. Çok değil belki on beş, yirmi yıl önce güzel komşuluklarımız ve arkadaşlıklarımız varken, şimdi o zamanları mumla arar olduk. Bazıları gerek televizyon ekranlarından gerekse gazetelerden sürekli birilerini karaladılar. Bu karalananlar aslında biz farketmesekte, hem dostlarımızdı hem komşularımız. Ve biz o tanımadıklarımıza inanıp, yıllardır beraber yaşadıklarımıza sırtımızı döndük. Ve malesef bunun bizleri karanlığa sürüklediğinin farkına varamadık halada farkında değiliz. Hala mezhep ayrımı yapıyoruz. Hala bizden farklı bir siyasi fikre sahip olanı kendimizden kabul etmiyoruz. Ve hala bunun bizleri bölmek için yapılan bir oyunun parçası olduğunun farkına varmıyoruz. İnanın bana aslında bizim en büyük sorunumuz bu. Birbirimize karşı anlayışlı olsak ve saygı göstersek bir çok problemin çözüleceğine inanıyorum.

Belki bu söylediklerim bazılarına inandırıcı gelmeyecek ama yine de düşünmeye değmez mi...

Saygılarımla...