En İyi Dost...

En iyi dost değil miydi “Kitap”?

Yol gösteren, ışık tutan, alıp götüren…

Bu gizemli zaman yolculuğunda, en büyük yardımcı…

Sorguladığımız, kendimizi aradığımız sınırlar içinde, ufkumuzu aydınlatan…

Soru işaretlerini(?) ünleme(!) dönüştüren en büyük danışman…

Çocuklarımıza kazandırmamız gereken en büyük dost! En değerli hazine…

“Ben kitaplarımı değil, kitaplarım beni ortaya çıkarmıştır” diyen Montaigne…

Çocuklarımıza bu alışkanlığı kazandırabilmek için acaba ne yapmalıyız? Tanısalar muhakkak severler ama onları kitapla nasıl tanıştırmalıyız? Bu heyecanı kalplerine nasıl işleriz? İşte bu noktada durup biraz düşünmek lazım…

“Bir çocuğun zeki olmasını istiyorsanız, ona masallar anlatın. Eğer daha zeki olmasını istiyorsanız, daha çok masal anlatın” demiş Albert Einstein…

Ben de hayat yolculuğunda kendini bulsun, hayal dünyası sonsuz olsun diye her gece yatmadan önce kitap okurum kızımla. 1,2,3,…bazen hikaye sayısı uyuklayana kadar devam eder : ) Hikayeye uygun şarkılar uydurur, bazen de  komik sesler çıkarırız… Tavsiye ederim süper bir anne- çocuk aktivitesidir! “Neden yatmadan önce?” diye sorarsanız hayal kurarak uyumak, öyle iyi geliyor ki çocuklara… Pandemide evde geçen saatlere aldırmadan, her yere gidip her şeye ulaşabiliyorlar. Özgürce…

Sosyal platformda “Küçük İyilik Fikirleri”  adı altında, bir sivil girişimli gönüllülük projesi ile karşılaştım. Çocuklar için hazırlanmış bir sesli kitap okuma platformu… Her geçen gün büyüyen iyilik fikirleriyle, çocuklara yurt sevgisi, girişimcilik, dürüstlük, iş kalitesi ve hoşgörüyü aşılamaya çalışan bir dernek… “Küçük İyilik Fikri” düşününce ne kadar da sihirli bir cümle… Kısa zamanda küçük iyiliklerin çığ gibi büyüdüğünü düşünsenize! Malum şu dönemde, küçücük şeylerin, kısa sürede ne kadar kolay yayılabileceğini ve tüm dünyayı esir alabileceğini gördük. Neden bu “İyilik” olmasın?

İşin içinde çocuk ve kitap olunca ben de hemen dahil olmak istedim tabi : )

Onlarla iletişime geçtim ve bu hafta benim de bir atölyem vardı. Hayatı kesinlikle çocuklardan öğrenmek lazım. O küçücük kalpler, tertemiz, yaratıcı fikirlerle dolu. Keşke hayat onların verdikleri cevaplar kadar mükemmel olsa dedim. Öyle keyifli bir etkinlikti ki…

Okuduğum hikâye “Hayal kurma” ile ilgiliydi. Çocuklar da benimle hayallerini paylaştılar. Her bir söz ders verir nitelikteydi… Çocukların kendilerini böyle özgürce ifade edecekleri ortamların olması ne güzel!  

Sevginin paylaştıkça çoğalacağına inanan gönüllü insanların olması nasıl bir mucize…

Değişime önce kendinden başlayan; iyiliğin bulaşıcılığına inanan; en büyük değerimizin çocuklar olduğunu bilen; onlara emek veren, gönül veren; kitapların en iyi dost olduğuna inanan, hayal kurmanın gücünü hisseden herkese selam olsun...