En iyi şarkı herkesin sevdiği şarkı değil bir kişinin çok sevdiği şarkıdır

Ah ben bu gerçeği ömrüm biterken öğrendim, vasatla, normalle, iyiyle mutlu olunmuyormuş; en iyinin peşinden koşmalıymışız, makul beyinlerin yaptığı dünya işte bu kadar. Ölmez otu için ne zaman evrenin uçurumlarına tırmansam ya beni düzlüklerin bir tutam kekiği ile kandırdılar ya da düşersin deyip ayaklarımı kırdılar; düşseydim de o nedenle kırılsaydı ayaklarım!

Tarihin çılgınları rüyalarıma girmiştir, kendime çok kızardım aheste yürüyüşlerde, ya korkaktım ya aptal, aşamadım bir türlü gönlümdeki tepeyi! Oysa anahtar elimdeydi: Herkes beni beğeniyordu, ben kendimi beğenmiyordum, herkesin beğendikleri bir yerlerde beğenilmiyordu seçim sonraydı son kertede anlaşılıyordu ne b… olduğumuz ve artık ne çare yeniden başlamama izin vermiyordu Azrail efendi!

Ah tekrar dünyaya gelsem/gelebilsem ben biliyorum yapacağımı; “Herkes sizi beğeniyor siz kendinizi beğenmiyorsanız…”  aynalara sorun… Aptal çocuk olmayı kabul ediyorum; lakin aptal olduğumu bilince aptal olmuyorum ki, hayat mazeretini minare kılıfını… Tükeniyorum!

Ve ben bu yazıyı boşa yazıyorum, onaylanmış hayatlar hayatın parçası ama böyle mutlular; çünkü ölmez otunu bilmiyorlar, onları yoldan çıkarsam ah bir çıkarabilsem… Normalin esiri makulün tutsağılar; kendime ağlıyor onlara acıyorum, hiçbirimiz cennete gidemeyeceğiz!

İşlerin yolunda gitmesi, güvenli patikalar… Dünya bu kadar düz olamazdı ve hayat isteğimize göre… Seviye ayarı yapılıyordu ve biz her seviyeyi kabul ediyorduk, taptığımız peygamberin ilahların dünyasında huzura alınmadığını bile bile. Son bebe ekstrem doğsun, beğenmesin atsın bize ait ne varsa;  yıkılsın dünya ve benim gibi evrenin salakları altında kalsın!

Sorun büyük, sorun önemli; daha da önemlisi kimseye derdini anlatamıyorsun, boşa yaşadım diyemiyorsun senin gibi yaşayanlara, hep birlikte gülüyoruz kargalara ve kargalar bize… Sonra yazgı oluyor hayatımız. Ve mühürlü sayfaları toplayıp düzen kanunları yapıyor devletler iğrenç tecrübelerimizden: Doğru, makul, mantıklı… Ve madem öyle insanlığın gözleri neden yaşlı! Aşağılık bir kandırmaca: Birileri hatalı!

Tanrı’ya, dünyaya, hayata, yanlış düşünen beyinlerimize, ruhumuza vicdanımıza, yanlış çarpan yüreğimize fatura kesme sakın: Ölü suratlı Cemşit hatalı; bu “hata”yı icat edenin… Lan yaptığımız hatalar onay merkezi olur mu ya! Buna göre belirlenir mi doğru yanlış! Ne işe yarıyor gök kutsal medreseleriniz!

Hayatımın en büyük hatası yaşadığım dünyaya uymaktı; kendimi yaratan Tanrı bile kendim olmalıydım!