En kutsal mesleklerden biri öğretmenlik.....

Bence en kutsal mesleklerden biridir ögretmenlik. Zira birilerine yeni birseyler ögretebilmek, onların hayata bakıs acılarını gelistirmelerinde yardımcı olabilmek bambaska bir duygudur herhalde. Birkaç hafta önce bir öğretmenle sohbet etme fırsatım olmuştu. Mesleğinin ilk yılında Suriye sınırımıza yakın bir ilçede öğretmenlik yaptığını anlattı.

Bir gün öğretmenler odasında sınav kağıtlarını okuyormuş. Bir yandan da kız öğrencilerin yanlış olan cevaplarını silip sınıfı geçecek notu alacak şekilde düzeltiyormuş. Öğretmenler odasına giren bir beyin bu durum dikkatini çekmiş. Neden kız öğrencilerin sınav kağıtlarını değiştirdiğini sorduğunda öğretmenimin cevabı şu olmuş: " bu kızlar eğer sınıfta kalacak olurlarsa babaları okuldan alıp 12-13 yaşında evlendirecek. Ama sınıflarını geçerlerse evlilik yaşları en az 15-16 olacak. Hem en tembel öğrenci bile derste mutlaka bir şeyler öğrenir."
Yarım saat kadar sonra okul müdürü bu öğretmeni yanına çağırmış. Öğretmenler odasında ne yaptığını sormuş. O da sınav kağıtlarını okuduğunu söyleyince müdür "peki bir bey gelmiş yanına ona ne söyledin" diye sormuş. Benim yeni mezun öğretmenim kızgın bir şekilde "size beni mi şikayet etti o bey" diyince, müdür; o beyin müfettiş olduğunu yanına gelip kendisine "müdür bey; benim sizi teftiş etmeme gerek yok sizin zehir gibi gencecik öğretmenleriniz var kendisine teşekkürlerimi iletin" dediğini anlattı.

İşte bizi bu günkü konumumuza getiren bu öğretmenler ve onların aslında ne yapmaya çalıştığını anlayıp taktir eden müfettişlerdir.

Peki bu gün ne durumdayız. O öğretmenlerin ve müfettişlerin yerinde bu gün kimler var. Ve bu ülkeyi nereye götürüyorlar.

Buna bir örnek teşkil etmesi için size bir haberden bahsedeyim.
Biliyorsunuz AKP iktidar olduğu günden beri; ilkokulda kitapları ücretsiz dağıtmakla övündü, AB standartlarında 8 yıllık kesintisiz eğitim sürecini başlattıklarını, performans ödevlerinin de bulunduğu yeni bir sisteme geçtiklerini, böylece öğrenci ve velilerin ilişkilerini de kuvvetlendirdiklerini anlatıp durdu.

Elazığ'ın Karakoçan ilçesinde YİBO yurtlarında kalan 28 kız öğrenci okul dönüşü tacize uğrayınca İlçe Milli Eğitim Müdüründen 4 km'lik yol için araç rica etti. Cevap olarak; "parası olan okusun, olmayan evlensin" cevabını aldılar. Elazığ AKP Milletvekili Feyzi İşbaşaran bu durumdan haberdar olunca Kaymakamı arayarak sorunu çözmesi için ricada bulunduğunda, Kaymakam Erdinç Yılmaz kendisine " Milletvekilim; 28 kız öğrencinin 12'sinin Alevi, bunların devlete bakışının nasıl olduğunu tahmin edebilirsiniz" cevabını aldı.
İşbaşaran konuyu İçişleri Bakanı Beşir Atalay'a ilettiğinde de Bakan kendisinden, dilekçe isteyerek bu skandalı da bürokrasi mengenesinde presleyip ortadan kaldırma yolunu seçti.

Bu skandal olayda neye yanalım. 28 kız öğrencinin okuma azminin karşısına para ya da evlilik seçenekleri sunacak kadar cahil ve kızların okumasını istemeyen Milli Eğitim Müdürüne mi, bu çocukları her şeyden öte okumak isteyen kızlar olarak değil de alevi oldukları için potansiyel suçlu olarak gören Kaymakama mı, yoksa her zamanki gibi hatalarını ört pas etme yanlısı olan ve kendileri gibi düşünen kafaları korumak için yaşanan olayları görmezden gelen İçişleri Bakanının tavrına mı?

İşte yaklaşık 20 yıl içinde değişen eğitim zihniyetinin bizi getirdiği nokta. 80'lerde ilk tayin yerinde başından geçen olayı ve bu olaya, Milli Eğitim Müfettişinin bakışını anlatan öğretmenin bana aktardığı anısı ve bu gün aynı yöredeki kızların okuma isteğine karşı Milli Eğitim Müdürünün, Kaymakamın ve İçişleri Bakanının takındıkları tutum.

Gene de ısrarla bu skandalın peşini bırakmayan Elazığ Milletvekili Feyzi İşbaşaran'a sepette birkaç sağlam yumurta olduğunu gösterdiği için teşekkürler.