Engelli Olmam, Hayatımın Önüne "Asla" Geçmedi !

O’nu, kendi imza günümde tanımıştım.. Yanımda, öğretmeni Keramettin Çetin  dostumuz vardı. Anlata anlata bitiremiyordu bu edebiyat  çılgını öğrencisini. Bu Keramettin Çetin de, Köksal Toptan Anadolu Lisesinin tarih öğretmeni ve  yıllardır edebiyat günlerini tertipleyen edebiyatçılarımızın yüz akı.

O, bir lise son öğrencisiydi tanıdığımda. Şimdi de, Üniversiteye aday. İsmi Senem Arıcı. Doğuştan bedensel engelli. 335 bin kişi içinden, 20 bininci gelmiş. Edebiyat Fakültesine gidecek. Bartın, bu yıl, Türkiye’de birinci geldi. Öğrencilerinin üniversite sınavları için açılan imtihanlardaki yüksek notlarından dolayı. İşte bu sevimli Senem Arıcı da, bunların arasında.

Bartın’daki imza günümde demişti hocası “Şimdi çağırayım, seve seve uçar gelir” diyordu. Hakikaten, zamanda geldi ve kitabımı imzalayarak hediye ettimdi. O da bana, şunları yazmıştı “ Hayatı baharat dozunda” değil, gül kokuları ile sürsün diyerek, saygıma kaynaklık eden sevgimle” diye.

Zaten kitabın adı da “Baharat Dozunda Hayat”  dı. Bir “denemeler” kitabı. İçinde bir dörtlük şu:

“ Küstünse bana / Başkası konuşmasın / Duyduğum son ses / Sana ait kalsın / Gülün olmazsam / Dikenin olayım / Verdiğim acıyla da olsa / Aklında kalayım.

Telefonla konuştuk. Edebiyatçı olmak istiyor. “ Pek fazla arkadaşım yok. Hocalarımı arkadaş tuttum. Bunların Başında, Keramettin Hocam baştadır. En iyi arkadaşlarım kitaplar. Yaşıtlarımla arkadaşlık kuramıyorum. Okurken sabahlıyorum. Her gün de bir şeyler karalıyorum” diyor. Sesi  cıvıl cıvıl. Hayat dolu. İçten, saygılı, biraz da heyecanlı.

O’nu hocası Keramettin Bey’den dinleyelim: “O, ‘‘sınırları dahilinde sınırsız olmayı’’ bilen, özgün ve özgür bir ses…

O, okumayı ve yazmayı yaşam biçimi ve sanatı haline getiren tutkulu yürek…

O, ‘‘Hiçbir hayal kırıklığı, hayallerimin önüne geçemez’’ diyen,

hayallerine sıkı sıkıya sarılan bir hayal direnişçisi…

O, Sümerli Ludingirra soyundan yazma tutkunu öğretmenine

seslenirken:

‘‘Kenarındaydım uçurumun

Ellerimi kaleminle tuttun’’

Sözleriyle kitapların okyanusuna kaleminin ışığını düşüren özge bir insan…

O, konuştuğunda sesi çavlanlardan dökülen…”

Senem’i, yine öğretmeninden öğreniyoruz. Bir öğretmen, öğrencisini nasıl da tanırmış. Öğretmenin ferasetinden kaynaklanıyor tabi.

“Kalem İzi’’ grubu üyesi Senem ARICI, ilk öykü dosyası ‘‘Baharat Dozunda Hayat’la “ ‘‘Edebiyat Dünyası’’na merhabaya hazırlanıyor. Genç bir yazar adayı olan Senem, doğuştan bedensel engelli.

Her şeyin sınava endeksli olduğu, başarının sadece notla ölçüldüğü, ezberci eğitim sisteminde bir taraftan sınavlara hazırlanırken diğer taraftan örnek bir çalışmayla ezber bozmakta…

Kendi sesini arıyor. Bulacağına inanarak…

“Baharat Dozunda Hayat“ kitabı ilk eseri Senem’in.Hocası Keramettin Bey, bakın ne diyor: “Hepimizin yaşamında fay hatları vardır. Sarsıntılar, kırılmalar, uçurumlar…”

“Göğsü kınalı serçenin gök gürlemesinde eriyen yağı da pencereye konan güvercinin kanatlarındaki alkış da baharat dozundaki hayat da her şey, umuda ve yaşama dairdir.”

“Genç bir kalemden akıcı, duygusal, gerçekçi, naif bir öykü…”

“Şiirler de var: Ses, anlam ve müziği olan…”

“İç içe geçmiş halkalar vardır ya, küre gibi dönen ama birbirine bağlı; bu da öyle bir öykü işte. Bir yaşam küresi ve o kürede kesişen hayatlar”

Senem soruyor kitabında “Ben Kimim?” diye. İşte cevabı: “ 1993 Bartın doğumluyum. Lise son sınıf öğrencisiyim. Doğuştan bedensel engelliyim. Engelim, hayatımın önüne geçmedi hiçbir zaman. Düşlerimi düşürmektense onların peşine düştüm hep. Hayatın adını koyunca

Söyleyecek sözüm olduğu için, yazıya gönül verdim. Şairin dediği gibi: “Dilsiz değilim, susmam öyle ölüler gibi bu güzel dünyada.”

İmkansıza imkan veremem, biliyorum. Sınırlarım dahilinde sınırsız  olmak, kalemime, onunla hayata tutunmak istiyorum.

Yazıyorum, engin denizlerde limansız kalmamak için.”

İnsanın gözleri yaşarıyor valla.