Entelektüel kül tablası

Bazen bir dost, bazen bir sırdaş, bazen yakınında duran tek objedir. Küllüğün entelektüel bir yanının olduğunu düşünüyorum. Tütün içen her yazarın olmazsa olmazıdır küllük. Roman yazan bir insanın karısından çok kül tablası ile muhabbet etmesi çok da saçma olmasa gerek. Ya da bir ressamın ilham kaynağı kül tablası olabilir. Asosyal bir entelektüelin başucundadır kül tablası… Saatlerce okuma yapan bir insanın tek teması kül tablasıdır. 

Peki, nasıl ayıracağız normal kül tablası ile entelektüel kül tablasını? 

Normal kül tablası afilidir. Sanatsal çizgileri olmasına rağmen sanat ile bir alakası yoktur. Pahalıdır. Ve genelde içi boştur ya da çabuk temizlenir. Evin her hangi bir yerinde mobilyalara uyum sağlar. Zaten onun için alınmıştır. Zigon sehpanın üstünde aylarca tertemiz durabilir. Genelde cam ya da porselendir. Bazen de deri ile kaplanmıştır. Zaten kül tablası demezler, küllük derler. Tütün için değil, estetik için alınmıştır. 

Entelektüel kül tablası sıradandır. Teneke veya camdır. Ya da sert plastiktir. İçi daima doludur. Boş olunca içi huzursuzluk verir etrafındakine. Çabuk dolar. En az 15 adet sigara izmariti bünyesinde barındırabilir. Saatlerce kendini izletir. Kara kara bakarsın o içi dolu kül tablasına. Entelektüel bir insan, nasıl mobilyalara uymuyorsa, kullandığı kül tablası da maalesef mobilyalara uymaz. Hemen kendini belli eder. Sigaran ile o senin olan ve birikimi yüksek kül tablana şekiller çizersin. Külden saraylar çizersin, o sarayın içindeki hizmetçiyi azat edersin. Kralı maymuna çevirirsin. O küçücük kül tablan ile hayaller kurarsın. İçindeki izmaritleri boşaltmadan önce sayarsın, sınırları zorlarsın. 

Bazen etrafındaki herkesi kovalarsın, objeleri duvara fırlatırsın. O sinirli halinde dahi kül tablana karışmazsın. Karışamazsın. 

Eğer bir gün şu meleti bırakabilirsem, en çok da kül tablama üzüleceğim. 

Mahir Temur