- Kategori
- Şiir
er(i)miş
deniz kabukları..kapırcak derdim ben onlara:((
flulaşmış çizgilerim
görünen ve görünmeyen çoklu bedenim
kara tenime yapışmış akça dallarım
adımlarım delerken günü,
toprağın altında eşelenen kalbim
gece mi ben mi..hangimiz daha kara
yağmurgözlerim mi güneş mi..daha yalan
verilen sözler mi
yoksa gitmeler mi kanatır yarayı..
hiçbiri değil de
yürek mi sallandırır ipsiz darağacında insanı
"kalp ağrısı" bitmeyen bir sızı..
...
bir dokunsan kalbime
yığılır kalırım ve diner sonsuza dek acısı
flulaşmış bedenim
kalbim er(i)miş gökyüzüne
söyle! dokunabilir misin göğe
ne zaman bitecek bu "yeryüzü ağrısı"
gidenler..hiç dönmeyecekler..
kaç kere öldüm ben!
kaç kere daha öleceğim!
..
ya da "hayat güzeldir" deyip
ölenin ben olmadığına şükredip
böylesi rezilce..
kaç kere yaşayacağım!!!
-vatan uğruna şehit olan kardeşlerim..ne diyeyim:(