Erbakan'ın Vedasına Medyadan Bakış

Ölünün arkasından konuşmama adabı ahlaki ve etik normlar arasına sokulmuş yerleşmiş bir kural gibi hatırlatılıyor sürekli. Yakın zamanda kaybettiğimiz birçok ünlünün arkasından yaşadıkları hayatları hakkında çeşitli ifadeler beyan edenler ölüye saygısızlık etmekle suçlandılar her defasında. Ancak iyisiyle kötüsüyle kişileri anmayı başarabilmek erdemdir bence.

***

85 yaşında Saadet Partisi’nin genel başkanlığına geri dönen ve Türkiye’de siyaset denildiğinde unutulmazlar arasında yer alan Necmettin Erbakan’ın ölümünün ardından çok şeyler yazılıp çizildi. Erbakan’ın siyasi arenaya taşıdığı İslami motiflerden dolayı kendisini yargılayanların yanı sıra, bugün Türkiye siyasetinde söz sahibi olanların hocalığını yaptığı için takdir edenler de vardı. 28 Şubat döneminde “haksız” yere istifaya zorlandığını düşünenler ise askerin özür borcunun cenazede yerine getirildiğini söylediler…

***

Her olayın ardından ortaya çıkan çokbilmiş yazarlarımız adeta kin kusarcasına “baktıkları farklı pencerelerden” aktardıkları cümleleriyle kin ve nefretin en güzel köşe bekçileri olmayı sürdürüyorlar. Oda Tv baskını ardından Soner Yalçın’a “oh olsun, iyi ki tutuklandı!” diyenlerle “Necmettin Erbakan’ın cenazesinde şeriat bayrakları açtılar” diyenlerin çok farkı yok bana göre. İşin boyutunu abartıp görevde olanlara türlü beddualar edip “o günleri de görsek” dilekleri, söyleyecek sözleri olmayanların lakırdılarından ibaret.

***

Son dönemin popüler köşe yazarlarından, az yazar-öz yazar Yılmaz Özdil Erbakan’ın cenazesinde neden bir kişinin dahi Türk bayrağı açmadığını sorgularken, Fatih Sultan Mehmet’in kemikleri sızlamıştır diye haykırıyordu törenin ardından… Birçok yazısı ile okunma rekorları kıran, sosyal medyadan olabildiğince nemalanan Yılmaz Özdil’in Star Gazetesi Genel Yayın Yönetmenliği’nden bu yana yaptıkları zaman zaman makul eleştiri sınırını aşarak, kin, nefret, cinsiyet ayrımcılığı temelinde türlü hak ihlallerine varan söylemleri içeriyor bilindiği ve bilimsel araştırmalarla tespit edildiği kadarıyla. Resmi bir devlet töreninin olmadığı cenazede sadece bu açıdan bile bakıldığında bayrak açma gibi bir durumun çok normal bir süreç olmadığı yönünde fikir beyan edebilirdi Özdil… Ancak o yine kimsenin bakamadığı (!), eleştirilmeye ve sakız edilmeye müsait bir açık bularak onca eleştirilecek şeyin arasından popülerliğe hitap edecek bir tema yakaladı kendine.

Ana-baba kontenjanından köşe yazarlığı yapanların çok olduğu ülkemizde, herkesin köşeleri güzelce zaptederek tükürükler saçarak konuşarak doldurduğu gazete sütunlarında; ufuk açacak, mantıklı eleştirecek, belgeli konuşacak, araştırmacı ve yurttaş gazetecilerini görmemeye devam edeceğiz uzunca süre. Bu uzun süre ne kadarlık bir dilimi ifade ediyor bilemiyorum ama önümüze koydukları yazıları okumaya devam ettikçe hak ihlal edenlerin söylemleri yapışıyor dilimize.

A.Buğra TOKMAKOĞLU

Abtokmakoglu@gmail.com