Erdoğan imparatorluğu

Türkiye yönetiminde her geçen gün yeni ve son derece önemli gelişmeler oluyor. Fakat bu olayların, vatandaş tarafından takip edilmesini ve anlaşılmasını engellemek için her şey yapılıyor.

İnsanları kontrol etme arzusu ve hiçbir şekilde yapılanların öğrenilmemesi ve tartışılmaması için elden ne geliniyorsa yapılıyor.

Yolsuzlukları örtmek için yasalar değiştirildi. Hakimler, savcılar, güvenlik güçleri dağıtıldı. Bu olaylar çok ciddi olmasına rağmen, maalesef şuan herkese normal bir şeymiş gibi geliyor. Muhalif sesleri kesmek için medya patronlarına açıkça baskı yapıldı ve sosyal medyaya sızan konuşmaları engellemek için internet yasası çıkarıldı. Fakat bu yasaları öyle süslediler ki, insanlara olabilir dedirttiler. İnternet siteleri kapatılmayacak ama o siteleri ziyaret edenleri ve herhangi bir karşı yorum yapanları; internet sağlayıcı şirketler sayesinde bireylerin her türlü bilgilerine ulaşıp, teker teker kolayca fişlenebilecek hale getirdiler.

Sadece interneti yasalarla kontrol etmek yeterli olmadı. Asıl amaç istenilen kişiyi, istenildiği zaman, sorgusuz sualsiz kontrol etmek, gözaltına almak, sorgulamak ve hapse atmaktı. Bu durumda her şeyi ele geçirebilecek ortam oluşturuldu.

Zaten sindirilmiş olan yargı, adalet bakanına bağlandı. Bundan sonra yargı da direkt başbakanın kontrolüne geçti ve Türkiye hukuk devleti olmaktan çıktı.

MİT’e sonsuz yetkiler verildi. Örneğin; tüm kamu grupları, meslek kuruluşları, bankalar, tüzel veya tüzel olmayan kişi kuruluşlarından, bilgi, belge, veri alınabilecek ve arşivleri kontrol edilebilecek.  Ayrıca MİT’e TSK’nın araçlarını kullanabilme ve hatta istenildiği yere operasyon yapılma yetkisi verildi. Üstelik yaptıklarından kesinlikle yargılanmayacaklardı. Bu sayede, her türlü faili meçhul cinayetin önünü açmış oldular. Bu güç, bizzat başbakan ve birkaç bakanına bağlandı. Bir nevi kendi dokunulmaz silahlı kuvvetlerini ve istihbarat kurumunu oluşturdular. Bunlar gizli ve sinsice planlanmış şekilde yapıldı. “Artık yeni bir Türkiye olacak.” denilmesinin amacı, başbakanın diktatör olma hevesinden kaynaklandığı ve bunun için çabaladığı ortaya çıktı. Geçmişte, “Demokrasi bir tramvaydır, gideceğiniz yere kadar gider orada inersiniz” dediğini unutmamak lazım.

Maalesef Türkiye’de artık demokrasi ve hukuk bitmiş durumda. Tek adamlık yönetime gelindi. Ufukta da Cumhuriyet için alarm sinyallerinin çalındığı çok net duyuluyor.