Erkeğim şefkatli olsun...

Bir kuytu köşede saklanmış gibi şefkat...erkeklerden ziyade kadınların ellerinde yüreğinde tutuklu kalmış.

Hep neden diye merak ederim... Neden kadınlara özgü bir duygudur genelde? Şefkati içinde hisseden kaç erkek vardır dünyada?

Erkekler kuvvetli olmayı isterken, hep içlerinde bastırmaya yönlendirilmiş... ötelemekle veya yok saymakla daha başarılı olacaklarına inandırılmış gibi geliyor bana.

Şefkat asla acımak değildir...Şefkat sevginin ayrılmaz hatta olmazsa olmaz bir parçasıdır ama erkekler tarafından sanki zaafmış gibi algılanmıştır bunca zaman.

Gerçi yaradılış itibariyle kadına bu duygu, annelikle beraber daha çok bahşedilmiş ama bir insan olarak şefkatten yoksun olmak... Bence sosyal hayatta birbirimize daha hoşgörülü davranabilmemize bile engel gibi geliyor bana.

Bana şahsen, nasıl bir erkek seversin diye sorulsa herşeyden önce şefkatli olsun diye cevap veririm. Az olsada çok şükür ki onlardan da var aramızda. Olmasa zaten bu dünya hiç yaşanılası gelmezdi doğrusu.

Psikologlar "ömür boyu aşk" güzeldir ama yetersizdir, "ömür boyu şefkat"le tamamlandığı takdirde, aile içi gerginliklerin ömrü kısalırken evliliklerin ömür boyu olma şansı yükselecektir demekte.

Bu da gösteriyor ki şefkatsiz sevgi eksiktir hatta sevgi bile değildir. İçinde şefkat hissi barındırmayan sevgilerde, sevdiğini söyleyen kişi aslında kendini mutlu etme, kendini daha çok sevme isteği taşımakta.

Bunun örnekleri maalesef o kadar çok ki.Özellikle bizim toplumumuzda erkek eşini seçerken kendisini mutlu edecek bir eş arıyor ama mutlu etmek için ne yapabilirim diye düşünmek aklına gelmiyor.

Halbuki insan... kadın olsun erkek olsun, sevdiğinin mutluluğu ile mutlu olmayı bir özümseyebilse, hayat ne güzel olurdu.