Ertan Sezer ve Sanat Yönü

                                                                                                               

                                                                     " Akıp  giden zamanla

                                                                  Anılar da gider mi bilmem?

                                                                       İlk karşılaştığımız anla

                                                                  Sonrası bir olur mu bilmem ? "

                                                                                 Ertan Sezer

                                                                                          *

                                                           “Dostlarıma dost olanları çok severim

                                                                                         ve

                                           onların kıymetlerini de dostlukların dereceleriyle ölçerim. .” 

                                                                                       Hz. Ali    

                                                   

            Edirne’de görevli olduğum yıllarda Ertan Sezer ile şiir ortamında tanıştık ve birlikte güzel günler geçirdik! Sanatın, bilimin ve kültürün oldukça yakınında duran ve ilgi duyan bir candır. Çok okur,  arı örneği çalışır ve özveriyle hazırladığı yiyecekleri dostlarına sunmaktan mutluluk duyar! Sosyal bir insanda bulunması gereken nitelikleri de taşır.

            Savunmanlığı yanında iyi bir gözlemcidir de… Her alanda geniş bilgisi ve güçlü belleği var. Türkiye’nin ve dünya’nın her yerinde dostları olan bir insan…

            On yedi yılı aşan süreçli dostluğumuz sürmektedir. Edirne'den ayrılıp İstanbul'a yerleşmemden sonra da… Balkanlara birlikte geziye gittik. Balkan günlerimizi “Bir Sevdadır Balkanlar” adlı yapıtımla kitaplaştırdım.

            Balkanlara gezi düzenlediğimiz günlerde Av. Sezer’in telefon görüşmesinden sonra Şumnulu Avukat Metin Cambaz ve İş Adamı Ziya Cambaz ile buluşup dağ eteğine güzel bir mimari ile yapılmış olan restauranta konuşlanarak içeceklerimizi yudumlarken söyleşiyi de sürdürdük. Cambazlar Türk konukseverliğiyle gereğince gösterdiler.

            Bir başka ülkede konuştukları Türkçe sözcüklerinden sezdiğimiz çevremizdeki kimi yazarlarımızın geldiğinin ayrımına vardık. Tanıdığımız gazeteci yazar Haluk Şahin, gazeteci yazar Güler Kazmacı ve gazeteci yazar Yalçın Bayar ile karşılaşıp konuştuk. Haluk Şahin, şiirle yakınlığımı bildiğinden olmalı, “Dedim ki Poyraza” adlı şiir kitabından adıma imzaladı. Teşekkür ettim! Yalçın Bayar ile oturduğumuz masada kimi konular üstüne söyleştik.

            Masamızı neşelendiren traminerle gecemiz uzadı. Kültüral Korkut, usta şairlerimizin şiirlerini seslendirdi. Ortamın uygun havasından etkilenen Ertan Sezer de şiirlerini yorumladı. Bir kitap olacak sayıda şiirleri var. Bende mevcut olan şiirlerini okurlarımla paylaşmayı yeğledim. Birlikte ve sindire sindire okuyalım derim.

Gül

 

Bir tek gül gönder bana,

Narçiçeği renginde, kırmızı olsun.

Yapraklarında çiy damlaları

Açılmamış tomurcuk olsun.

Tek bir gül gönder bana,

Yüreğinden kopmuş gibi,

-Sımsıcak-

Sen koksun.

Bir tek gül gönder bana,

-Ne olursun-

Dünyalar benim olsun.

 

Ertan Sezer

 

***              

Düşünce

 

Evlerin yalnızlığına duvarlar ne söyler

Sağır sobaların sıcaklığında

Yataklar üşür

Parçalanır gökyüzü

Maviler siyah olur

Doğmaya durur güneş

Sarı bir soğuk

Anlatmak zordur

Tutkular donma noktasında

Mavi vazoda çiçekler ölü

Eşya suskun

Yılların yorgunluğu içinde saat

Yavaşça vurur zamanı

Zaman neyi anımsatır

Yaşanmışlığın acısı büyür

Bu kanayan yalnızlıktır

Düşer korkunun telaşı

Düzensiz aydınlığında günün

Silinir düş adına ne varsa

Hepsi beyaz örtüler altında

Sonra yeniden başlar düşünce

Durgun ya da devingen

Sel olur akar

Neyi görür cansız duvarlar.

 

               Ertan Sezer 

 

              *

                                                               Ama

 

Ekmeğimi katıksız yiyebilirim,

Susuzluğa dayanabilirim günlerce,

Durabilirim nefes almadan,

Durabildiğim kadar.

  

Güneşi görmesem de olur,

Yaşayabilirim.

 

Üşüse ellerim,

Donsa ayaklarım,

Katlanırım.

 

Katlanırım her şeye ömrümce.

Açlığa, susuzluğa, havasızlığa belki

Şikâyetim olmaz,

Hiçbir şey istemem.

 

Ama

Bir tek şeyin yokluğu öldürür beni,

Ekmeğim, katığım, suyum olsa da

Güneşi güneş gibi görsem de

Sen yoksan eğer,

Ben ölürüm. 

 

Ertan Sezer

                  *

                                                              muhsindurucan@hotmail.com