Esaretten kurtul ey güzel insan

İnsanlar çok konuşuyorlar ve bazıları çok da boş. Yarısı isyan, yarısı ego ile geçen zamanlar. En son ne zaman şükrettin? Ve gerçek sevgiden bahsettin? En son ne zaman içtenlikle birine sarıldın ve seni seviyorum dedin? Egolarımızın esaretindeki maddi dünyamızda ne kadar da sahte yaşıyoruz öyle değil mi?

Sor kendine!

Öylesine gülmeler, hep bir yalandan merhabalar sen kimsin?

Rant, statü, rekabet, yalan, kaygı, korkudan altına kaçırmalar, kuyu kazıp yüzüne gülümsemeler, söz verip tutmamalar sahtesin işte itiraf et.

Ruhunu satmaya daha ne kadar devam edeceksin güzel insan?

Şimdi dinim imanım var diyen güzel insan sen ne selam verdin, ne de bir çocuğun başını okşadın, yedin yedin yedin pay etmedin artanı da biriktirdin. Doğaya saygı duymadın, hayvanı itekledin. Her hafta sonu gittin yine şişeleri devirdin, ertesi gün işe giderken kahrolsun pazartesi dedin…

Patrona sövdün, işçiye sövdün zaten sevişemedin de dün gece kimden çıkaracaksın hıncını değil mi?

Eve geldin eşin sıcacık bir sarılma, ufak bir dokunuş istedi senden belki de en basitinden bir bakıştı istediği. E hadi yatın bari belki orada sarılır. Sen kadınını ucuz libidonla doyurduğunu zannettin ve döndün sırtını. Ama kadın sadece şefkatli bir bakışına bile razıydı. Ertesi gün eşin başım ağrıyor dedi çünkü senin anlık zevkine ortak olup kendini değersiz hissetmek istemiyordu. Gittin başkasıyla yattın. Of be egon şişti şuan. Yattım diyorsun ya birde harikasın güzel insan. Mutlu musun gerçekten? Eve gittiğinde bin bir yalan bide arkadaşlarına mı anlattın o geceyi. Çok onurlusun, gurur duy kendinle.

Bu sahte güç oyununa inandır benliğini, özünü, saflığını ve egona yenildiğini fark etme.

Bunlar egonun oyunları değil mi güzel insanlar?

Ne gerek vardı bu kısır döngülere? Sadece sevgi verecektik birbirimize. Gülümsemeni verecektin eşine, dostuna, sevdiğine, ailene. Sadece sarıl mesela. Bu paranın satın alamayacağı duygu bedava ise eğer, sen neden hala gidip millete para veriyorsun sevsin sarılsın diye sana? E haydi güzel insan yanında kim varsa ne duruyorsun sarıl işte. Evrendeki en erdemli ve güzel şey sevgidir. Vermesi de alması da ne kadar zor geliyor insana değil mi?

Sevmeyi öğreniyoruz hala ya da unuttuğumuz gerçekliğimize dönmeye çalışırken arada kalıyoruz.

Öze dönüş, içe dönüş. Ne muhteşem. Ne kadar da mutlusun şuan bir hayal et güzel insan?

Harika değil mi?

Dokunmayı, bakmayı, sevişmeden uyuyabilmeyi, karşılıksız sevmeyi, yeniden hatırla ne kadar da mutluydun o günlerde değil mi?  Neden eskiye dönmek istediğini anlıyor musun şimdi?

Şimdi ve bu anda bu mutluluk için neler yapardın güzel insan?

Kendini sev ve mutlu ol.

Sevgiler

İlay Kantekin