Eşek

İnternette dolaşan bir öykü...Belki okumayan vardır, bir kez de ben yazayım istedim.

Köylünün birinin eşeği kuyuya düşmüş. Köylü ne yaptıysa eşeği kuyudan çıkaramamış.Sonunda, nasılsa yaşlıydı diye, onu gözden çıkarmış.Toplanan köylülerle birlikte, eşeğin üzerine kürekle toprak atmaya başlamışlar, onu gömmek için.Bir müddet sonra, bakmışlar ki, eşek atılan toprakları üzerinden silkeliyor , ayağının altında toprakları biriktiriyor.Dolayısıyla, her atılan toprakla biraz daha kuyunun ağzına doğru yaklaşıyor.Sonunda bu şekilde yükselerek kuyudan çıkmayı başarmış,koşarak oradan ayrılmış.

Buradan çıkarılması gereken dersi, öyküyü yazan, şu şekilde vemiş okuyanlara:

Hayatta üzerimize, daima pislik yağması olağandır.Bizim yapmamız gereken, bu pislikleri üzerimizden silkelememiz, onları ayağımızın altına alarak , onlardan yararlanmasını bilmemiz. Bunu yapabilirsek, karşılaştığımız her zorluk ve acı, hayata dair bize bir şeyler öğretir.Öğrendiklerimizle, daha güçlenip, yeni zorluklarla baş edebilme konusunda, başarımızın artacağı açıktır, bu sayede.

Hayal kırıklıkları, başarısızlıklar, dostlarımızın, en can bildiklerimizin hançer yaraları, sağlık sorunları ; üzerimize atılan topraklar...Düştüğümüz çukurdan çıkabilmek için, bunları ayağımızın altına alıp yükselerek, şerri hayra çevirmemiz bizim elimizde.