Eski & Yeni

2000 yılında uçan araba çıkacak deniliyordu. 2000 yılında çok şey olacaktı. Işınlanacaktık istediğimiz yerlere. İnsanlar kopyalanacaktı ve daha neler neler. 2000 yılı ulaşılamaz bir yıldı. 6,5 sene geçti üzerinden. Yazdıklarım yapılmasa bile teknolojik alanda büyük devrimler yaşandı.

Bilgisayarlar neredeyse cebimize girecek. Cep telefonunu kimliğimiz gibi taşıyoruz artık her yerde. İnternet, koskoca dünyayı bir monitöre sığdırdı. Üretimi artık insanlar değil makina ve robotlar yapar hale geldi. Evlerimizdeki klimaları iş yerlerimizden ayarlamaya bile başladık. Babalarımız her seferinde bu kadarına da pes demeyi bıraktı, bu gelişmeler onlara da normal gelmeye başladı. Köşe yazarları"nereye gidiyoruz?","dünyanın sonu geliyor" türündeyazılar yazmaya başladı.

Çok kısa bir sürede dünya sınır tanımaz hale geldi. 90'lı yıllardan itibaren yüksek ivmeli bir harekete geçti. Bitmek bilmeyen bir enerji ile her gün yeni keşifler, icatlar okur hale geldik.

Üzüldüğüm tek nokta bu tip yeniliklerin Türkiye'mden çıkmaması. Türk'lerin bulduklarını bile bir şekilde ellere kaptırıyor olmamız bence içler acısı bir durum. Millet olarak merakımızı gereksiz işlere yöneltiyoruz. Araştırma ve geliştirme alanında yapılacak olan faaliyetlerde hep arka planda olmak istiyoruz. Bugün TV'lerde rayting oranlarına bakıldığında milletimizin hangi konulara önem verdiği bariz bir şekilde ortaya çıkmaktadır.

"Gelişen ve değişen teknolojiye ayak uydurabilmek" le artık bir yerlere varamaz hale geldik. Hep arkadan takip eder olduk. Teknolojiyi artık bizim değiştirmemiz ve geliştirmemiz gerekmiyor mu? Herkes Çin'i konuşuyor. Çin ile ortak adımlar atmak için yapılan anlaşmalar yine günü kurtarma adına yapılmaktadır. Bu anlaşmalar yine dışarıya bağımlı olarak hareket etmemizi gerektiren imzalardır. Sözümüzün geçmesini istiyorsak, yurtdışından izin almadan hareket etmek istiyorsak ilk önce kendi değerlerimize, bilim adamlarımıza sahip çıkalım. Gündelik konuların peşini bırakalım.

Çocuklarımız bizim herşeyimiz. Onlara gerçekten yaşanabilecek bir gelecek bırakmak istiyorsak ilk önce kendi evimizin önünü süpürelim. Akşam eve geldiğimizde işin stresini yansıtmaktansa, onlara ülkemizin durumunu ve neler yapabileceğimizi kendi çapımızda anlatalım. İş işten geçmeden şimdiden onlara teknolojik bilgiler aşılayalım ki onlar hak ettikleri gibi yaşasınlar.

Umarım bugünlerin hayalleri yarınların gerçekleri olur...