Eski dostlar

İyi ki varsın facebook mu demek lazım acaba? Hepinizin bildiği gibi bir furyadır gidiyor facebook macerası. Benim için en güzel yanı eski arkadaşlarımı yeniden bulmam oldu. Zamanın en acı özelliği budur aslında; sizden alır ve geri vermez. Bun gün bizde bir çok insanın yaptığı gibi bazı arkadaşlarla facebooktan haberleşerek buluştuk çok da güzel oldu açıkcası. Yeniden o insanları karşınızda görmek, geçen zamanda yaptıklarını dinlemek çok hoştu. Tabii sohbetmizin ana konusu anılarımızdı. 'şunu hatırlıyor musun?' la başlayan cümlelerin sonunda gülümseyişler dudaklarımızda kaldı. Açıkcası çok unutkan biriyimdir. Uzun seneler balık yememeyi rededen biri olarak beynim bunun acısını benden şimdi çıkarıyor. Hafızam çoğu şeyi siliyor. Telefon numaraları, soy isimler v.s hiç aklımda kalmıyor ama tüm eski arkadaşlarım beni buldular. Demek ki seviliyormuşum dedim kendime. Hiç ummadığım kişiler beni gelip buldular bu siteden. Zaman geçince eski arkadaşlar daha kıymete biniyor ve ne olursa olsun, nerede olursanız olun onlar asla unutulmuyor. Hatta zaman aktıkça eskiler daha da bir kıyıya vuruyor sahilinizde. Bir bakıyorsunuz bir şarkı, bir mekan, bir isim gözünüzün arka perdesinden pat önünüze koyuyor geçmişi, yaşananları, anıları... 22 yaşındayım ama sanki dündü herşey. Biraz dikkatlice dinlesem bir yerden arkdaşlarımın sesini duyacak gibi oluyorum.

Ne güzel günlerdi... Geç vakit yazıyorum yazımı yataktan kalktım, uyuyamadım ve kısaca bu günü kayıda geçmek istedim. Yarın pazar bence siz de eski bir dostu arayıp beraber sıcak bir kahve içip, anıları etrafınızda uçuşturabilirsiniz. İnanın çok da güzel olur. Ayrılırken eski günlere dönememin gerçeğiyle ve o günlerin sadece elinizde kalan tortularına bakıp üzülebilirsiniz ve iç geçirerek ' zaman' diyebilirsiniz ama velhasıl sözün özü eski arkadaşlıklar ve anılar herşeye ilaç gibi geliyor. İyi pazarlar...