- Kategori
- Şiir
Eskimiş dünyanın eskimeyen insanları
ESKİMİŞ DÜNYANIN ESKİMEYEN İNSANLARI
Azar azar
Eskimiş her şey!
Ne zaman, nasıl, niçin eskimiş?
Görmedim, fark etmedim ki!
Sarı güller hayallere dökülmüş,
Al karanfillerin kokusu
Parfüm şişelerinde gizli…
Eller elleri kavramıyor,
Sopalara, taşlara, demirlere meyilleri…
Kâğıdadır tutkunluk, kaleme değil!
Bu aralar pek moda
El ovuşturmak varsılların karşısında…
Köhneleşmiş her şey,
Ne varsa tanıdık gelen
Yabancılaşmış sanki!
Uzaklaşmış benden…
Eskimiş dünyanın
Eskimeyen insanlarını arıyorum;
Acaba neredeler?
Ne zaman, nasıl, niçin
Ah bir bilsem!
Azar azar eskimiş,
Eskitilmiş her şey!
Harika Ufuk
Adana
23.12.2011
Saat: 07.00