- Kategori
- Deneme
Eskiyen mektup

Acıyor ellerim, tut elimi...
Şu hayatta kimse olmak istediği yerde değil.
Bende...
Düşünüyorumda ben başka şekilde hazırlanmıştım gelecek için, başka hayaller kurmuştum ama farklı bir noktadayım. Bir yandan iyi bir yandan kötü bulunduğum nokta. Ama yanlızım, sensizim. Aşka dair, umuda dair, mutluluğa dair hiçbirşey bırakmadın elimde. Ve artık hayalini kurduğum bir geleceğim yok, çabaladığım amacımda. Günlük yaşıyorum.
Yaşadığım hiçbirşeyde anlam aramıyorum, umut etmiyor ve bağlanmıyorum hiçbirşeye. Kaybetme duygusunu barındırmıyorum içimde.
Dur demiyorum hiçbir gidene ve fedakarlık yapmıyorum kimseye.
Vazgeçilmezim olmadı daha kimse, hiç kimseyle aynı pencereden bakmadım hayata ve hiç ortak hayalim olmadı kimseyle. Kimsenin elinin beni bırakmasın diye sıkı sıkı tutmadım, çok büyük sözler etmedim. Belki çok aşk oyunları oynadım ama senden sonra kimseye aşık olamadım.
1 buçuk yıl oldu...
Nasıl dayandım bende bilmiyorum ama bildiğim eğerki Mevlam vermeseydi sabrını dayanamazdım yokluğuna, boğulurdum.
Çok hatalar yaptım senden sonra belki isteyerek belki farkında varmadan ama yaptım. Her yolun sonu sana çıkar sandım yanıldım. Her gün belki bugün dedim.
Gelmedin...
Allah' ım içimden çıksın dedim çıkmadın.
Her yolu denedim. Yalanlar söyledim sonunda söylediğim yalanlarda boğuldum. Çoğu zaman kendimden vazgeçtim tamam Büsra sen hayatına geç kaldın dedim, vazgeçtim kendimden. Hayatımdakilere yardım edeyim dedim kimi zaman yettim kimi zaman yetersiz kaldım. Ama son zamanlarda zorlanıyorum sana ihtiyacım var. Artık soluklanayım diye durduğum yerler boğar oldu. Sende nefes almaya ihtiyacım var. Beni anlamana ihtiyacım var. Elimi tut yarim sımsıkı nolur yetemiyorum kendime ve insanlara elimi tut...