Eşlerin birbirlerine desteği üzerine bir değerlendirme

Hz. Muhammed (a.s) ilk ilahi mesajı aldığında çok korkmuştu. “Yaratan Rabbinin adıyla oku/çağır!” ( Alak Suresi -1- Y. Nuri Öztürk Meali). Telaşlı bir halde koşarak evine gitti. Eşi Hz. Hatice’ye ‘Ört beni”, dedi ve yatağına kapandı. Hatice, güngörmüş, son derece akıllı ve iffetli bir kadındı. Muhammed henüz peygamberlik ile müjdelenmeden Hatice O’ndaki güzel ve üstün niteliklerin farkına varmıştı. Ticari faaliyetlerini yönetmesi için ricada bulunmuştu. Ancak, asıl maksadı böylesine üstün ahlakla donatılmış olan genç ile bir ömür yaşam sürmekti.

“Evlenme teklifi, bizzat Hz. Hatice’den geldi. İffeti ve namusunu koruması se­bebiyle Câhiliyye devrinde bile tertemiz kadın manasına gelen “Tâhire” la­ka­bıyla anılan Hz. Hatice’den...

Teklifi getiren, Hz. Hatice’nin yakın arkadaşı Münye kızı Nefîse ile Pey­gam­be­ri­miz arasında şu konuşma geçti:

“Ey Muhammed! Seni hangi şey evlenmekten alıkoyuyor?”

“Elimde evlenecek kadar para yok!”

“Eğer bu temin edilse ve sen, mala, güzelliğe, şeref ve denkliğe çağrılsan icabet eder misin?”

“Kimdir bu?”

“Hüveylid’in kızı Hatice...”

“Ama, bu nasıl olabilir?”

“Orasını ben bilirim!”

“O halde, dilediğini yaparım.”

Nefise, sevinç içinde, Kâinatın Efendisiyle konuştuklarını, gelip Hz. Ha­tice’ye iletti.

Hz. Hatice’nin sonsuz memnuniyeti, yüzündeki tebessümlerden okunu­yor­du. Nefise’yle birlikte sevinç ve memnuniyetlerini yaşadıktan sonra, Pey­gam­be­ri­mize, “Ey amcam oğlu! Sen, benim akrabam olduğun,kavmin için­de şerefli, güvenilir kimse, güzel huylu, doğru sözlü bu­lunduğun için seninle ev­len­meyi arzu ediyorum” diye haber gönderdi.”(http://www.resulullah.org/peygamberimizin-hz-hatice-ile-evlenmesi)

Uyandığında olanları anlattı, Hatice’ye. Metanet ile karşıladı, müminlerin annesi. Muhammed (a.s.)’a peygamberlik müjdesinin geleceğine kalben inanıyordu ve böyle bir haberi almak kendisini çok mutlu etti. İlk inanan oldu. Yaşadığı sürece bu yüce peygambere kalbi ve maddi desteklerini bir an olsun esirgemedi.

----

Erkek ve kadın aynı özden yaratılmışlardır. Birbirlerine güç ve destek olabilsinler, her bir olanaklarını paylaşabilsinler, diye. Bir an olsun birbirlerinden kuşku duymadan, sonsuz bir yaşam için, iki vücut tek bedende yaşamalıdırlar, kadın ve erkek. “Sizi bir tek candan (Âdem'den) yaratan, ondan da yanında huzur bulsun diye eşini (Havva'yı) yaratan O'dur.” (A'RÂF Suresi 189. Ayet Diyanet Vakfı Meali).

Şayet günümüzde, mutluluk ve huzurdan uzak yaşıyor isek, bu gerçeklerden habersiz olmamız sebebiyledir. Mutlu bir beraberlik, mutlu bir aile, mutlu bir toplum ve bu kulvarda sonsuz bir ömür temin edebilmek için, bildirilmekte olan ilahi gerçeklerle yaşamamız kaçınılmazdır.  “İnsanın insana secde etmesini emredecek olsaydım, kadının kocasına secde etmesini emrederdim.”  (Tirmizî, Radâ` 10. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Nikâh 40; İbni Mâce, Nikâh 4)

 Peygamberimiz (s.a.v.) veda hutbesinde: "Kadınlar konusunda Allah'tan korkun, çünkü sizler onları Allah'ın emaneti olarak aldınız" , buyurmaktadır.

Özetle, paylaşım, anlayış ve inanç öncelikle birey ile birlikte eşler arasında yaşanmalıdır. Karşılıklı saygı ve sevgi ile eşlerin birbirlerine karşı kol kanat germeleri ile hayat çok daha yaşanılır kılınabilir. Sen ve benden öte, her ikimiz, biz, diyebilmeli ve de bu anlayış üzere yaşayabilmeliyiz.

 Mutlu kalın.