Eurovision'da yeni dönem, Türkiye ve Ermenistan

Eurovision 2008'in ardından en çok yapılan eleştiri komşuluk ilişkileri yüzünden artık bu işin tadının kaçtığı yönünde. Özellikle eskisi gibi dereceye giremeyen İngiltere, Fransa, İspanya, Hollanda, Belçika ve İtalya'da hoşnutsuzluk sesleri yükseliyor. Hatta İngiltere'deki bir gazete "Doğu Avrupa'nın Batı'yı silme niyetinde" olduğunu bile yazdı.

Son on yılda Avrupa'da eskisinin iki misli olacak sayıda devlet ortaya çıktı. Yugoslavya'nın son parçası Kosava da geçtiğimiz aylarda bağımsızlığını ilan etti. Sosyalist dönemde böyle yarışmaları tamamen boykot eden Rusya'nın da Yugoslavya'dan aşağı kalır tarafı yok. Devletinin toprakları Arap yarımadasında olmasına rağmen Avrupa'nın yaptığı tüm organizasyonlarda İsrail zaten var. Buna bir de Kafkas ülkeleri eklenince Eurovision şarkı yarışması elliye yakın ülkenin yarıştığı bir festivale döndü. Aslına bakılırsa işin bu festival havası biraz daha yansıtılsa Eurovison geleneği bambaşka bir güzelliğe, etkinliğe dönüştürülebilir.

Komşuluk ilişkilerinden bu kadar şikayetçi olan Batı Avrupa ülkelerinin yıllarca bu toprakları sömürmek için yapmadıkları şey kalmadığını da biliyoruz. Son örnek Yugoslavya'dır. Çok kısa bir süre önce birbirini katliamlarla boğazlayan ülkelerin herbirinin diğerine puan veriyor oluşları gerçekten çok şaşırtıcı geldi bana. Özellikle Sırbistan ile Bosna Hersek arasındaki puan alışverişleri. Alkışlamaktan başka bir şey gelmedi içimden.

Türkiye bu yarışmada giderek biraz daha batı kampında kalmanın sıkıntısını çekiyor gibi. Ülkemizin aldığı puanların genellikle gurbetçi dediğimiz kişilerin yaşadığı yerlerden gelmesi de ilginç tabi. Özellikle balkanlardan az puan çıkması, İsrail'in puan vermemesi Türkiye açısından düşündürücü.

Türkiye'nin puanlamaları ise bence çok isabetliydi. Ermenistan'a verilen 10 puanın karşılığı bence bir çok kişinin düşündüğü gibi yalakalık, basiretsizlik ya da Ermeni vatandaşlarımızın çoğunluğunun SMS göndermesi değildi. Ermenistan adına yarışan eserin bize çok yakın ezgiler taşımasıydı. Türkiye'nin oyları bir çoklarının aksine gerçekten tarafsızdı. Türkiye'nin son dönmedeki puanlama tutumunun aslında iyi bir örnek oluşturması da gerekiyor.

Eğer yarışmaya politika ağırlık veriyorsa, ülke dayanışması varsa bundan en çok etkilenen o mağrur batı devletleri adına hiç üzülmediğimi aksine fazlasıyla da sevindiğimi itiraf etmeden geçemeyeceğim. Türkiye'nin de bundan kendisi adına alacağı büyük dersler vardır. Türkiye hala gözünü Avrupa'nın bu snop ülkelerinden alamıyor. Oysa yeni jenerasyonun da Avrupa'da söz söyleme zamanı geldiğinin işareti gibiydi bu son yarışma.

Bütün bunlar işin politik tarafları.

Bir de müzikal anlamda bakalım.

Yarışmayı kazanan Rusya'nın şarkısından çok gösterisinin etkili olduğunu söylememiz yanlış sayılmaz sanırım. Yunanistan'ın eserini seslendiren sanatçının Shakira tarzı onu fazlasıyla ön plana çıkarıp akılda bıraktı. Ukrayna'nın vizyonu da güzellikti. Ermenistan ile ilgili yorumumuzu yukarı da yaptık. Dereceye giremeyen İsrail'in şarkısının benim aklımda kaldığını söylemeliyim.

Kuzey İskandinav ülkelerinin iki sene önce yarışmayı kazanmış olan Finlandiya'nın etkisinden bir türlü çıkamamış olmaları o vahşi Viking görüntüleri de ilginç, nereye kadar bilmiyoruz tabii. Kültürün yansıması.

Mor ve Ötesi'nin bir tarzı var. Onu da çok iyi sahneye yansıttılar. Şarkıllarının son bölümündeki o hareketli ve rock ağırlıklı gösteri Avrupa'daki gençleri coşturacak türdendi. Ancak bu biraz da Beatles'ı hatırlatan tarz şarkıların artık yarışmayı kazanma şansı kalmadı bana göre. Yine de son yıllarda orta sırlarda kendisine yer bulan Türkiye için Mor ve Ötesi'nin aldığı sonuç olumludur.

Uzay Gökerman