Evde blog muhabbetleri....

Bizim oğlan okul tatil oldugundan beri bilgisayar başında daha fazla mesai yapmaya başladı.. devlet memuru gibi.. sabah kalktıgı gibi bilgisayarını açıyor... (hem de hiç egilmeden, ayak parmagı ile) ve gecenin hayrına kadar başından kalkmıyor.. ben de nerdeyse artık hiç oturamıyorum gibi bir şey..

Gün içerisindeki sohbetlerimiz de artık birbirinin aynısı oldu çıktı.

- ooolum ya, şu bloga bi bakim ha? mailim gelmiş mi, gelmemiş mi? yeni yazılar girmiş mi arkadaşlar.

- gelmemiştir anne yaa.. daa yeni baktın ya hem.. hafta sonu şimdi yazı girmez ki kimse..

- ya bi bakiim yaa.. aaa !!

-offf yaa!! bi bakiim diyosun kalkmıyosun bi daa.. ben biliyom seni..

-valla oturmıycam, bakıcam ve hemen kalkıcam sözz !! görceksin bak. Tepemde dikil istersen ha? ( amma yalvardım haa!!)

- şimdi olmaz.. sonra.. şimdi önemli işler yapıyorum ( ne yapıyorsa?)

- benimki de önemli hadiii !!

yamuk yamuk gülümsüyor sinir, sinir ...

- ne önemli?

- ben de yazı yazıyorum MB'da senin gibi popomundo oynamıyorum.. önemli tabii.

- yemişim senin blogunu !! hahahahaha ( gülüyor) ben oynamıyorum hem, iş yapıyoruz burda.

ikna edemeyecegimi anlıyorum galiba yumuşuyorum.. zorla da olmaz biliyorum.. inat mı inat, hani kız halaya, oğlan dayıya derler ya işte; ayyynı dayısı.. iyi insandır, duygulu insandır hassas insandır ama, keçi gibi inattır işte. kardeşime benzeyecegine, keşke babasına benzeseydi diyorum bu gibi durumlarda.

Aradan 2 saat geçiyor, işlerimi bitiriyorum tekrar şansımı denemeye geliyorum başına. Beni görünce şöyle bi kıpırdanıyor yerinde.. huzursuzca... gözlerini bilgisayarından ayırmadan soruyor;

- gene ne var anne n'olduu?

- ee hadi artık ama oolum...

-ne hadi? ( anlıyor domuz gibi)

- sıra bana gelmedi mi daha? ( şirinlik yapıyorum)

- yaa anne yapma ya !! ikide bir tepeme dikilip de keyfimi kaçırma daa yeni oturdum yaa !! (5 saatten beri oturuyor aslında) oyun oynamıyoruz biz burda heralde önemli işler yapıyoruz. ( buradaki önemli iş de, popomundo diye bişey. Bir de VİP olunca degişik bişeyler oluyomuş falan ben anlamam)

- naapcan sen, blog mu gircen gene he?
- maillerime bakacam, gerekirse blog girecem..
- Aaa amaa !! daa yeni girdin blogunu.. zırt pırt blog girilmez ööle yav.. bekle bi okusun millet..
- yaa sana nee??? girerim girmem.. onu ben bilirim.. hem sen bana karışma, ben karışıyor muyum sana ha?

- iyi ki karışmıyosun, sabahtan beri tepemdesin be!! çık ben gircem çık ben gircem.. hem önce bi deftere yaz ne yazacaksan da karşıma ööle gel. Sonra yazdıkların gidince ağlıyosun bana..

- ben kagıda yazmayı sevmiyorum, klavyenin başında yazmayı seviyorum..

- kagıda yaz.. bi bildiğimiz var ki konuşuyoruz... hadi git yaz..*****



Tüm bu olanlar, memet (eşim) evdeyse eger çabuk sonuçlanıyor. Fazla yalvarmama kalmadan bilgisayar başına oturuyorum zafer kazanmış bir savaşçı edasıyla.. yok eger memet evde değilse.. epeyce ugraşmam gerekiyor. ben de mümkün mertebe memet evdeyken onun yardımlarıyla bilgisayara oturuyorum. Okulların tatil olmasından dolayı fazla yüz- göz olmuş durumdayız. geçecek az kaldı ( inşallah) okulların açılmasına.


Bu şartlar altında bu kadar sayıda blog girmek bile mucize.. bi gün kendime ait bi bilgisayarım olmasını diliyorum.. yalvarmama gerek kalmadan bilgisayar başına oturabileceğim günleri de görecegim belki.. bilgisayarımı kucagıma alıp oturabilecegim, yattıgım yerden blogları yavaş yavaş okuyabilecegim, maillerime yavaş yavaş bakabilecegim.. istediğim saatte girebilecegim, "hadi kalk çok oturdun, sıra bende artık" diyen biri olmadan.. rahat rahat.

İşte bu yüzden MB 'da yayınlanan tüm bloglar benim için değerlidir, yazılan tüm bloglara saygı duyarım.. elimden geldiğince okurum ve nacizane yorumlamaya çalışırım..

Blog sezonumu bu yazıyla kapatıyorum.. gittiğim yerlerde yazılarınızı mutlaka okumaya çalışacagım...



Ehh artık 165. blogum kutlu olsun mu? 165 rakamının benim için bir önemi yok ama, 200'lere ulaşmam çook zor bu durumda.

dışarıda bir yagmur zamanı...
sizin oralarda da yagıyor mu bilmiyorum..






NOT: İstanbul Güngören'de meydana gelen patlamada hayatını kaybeden vatandaşlarımızın yakınlarına Allahtan rahmet yakınlarına başsağlığı diliyorum.. keşke bu tür olaylar artık hiç olmasa.. hiç kimse yok yere yaşamını sona erdirmese..