Ey aşk!

Yağmur yağıyor, ben yürüyorum,
Ellerimdeki çizgiler!kırışıklıklar, Yüzümde belirgin bir belirsizlik!.
Yürüyorum kalabalığın arasında... biraz ileride küçük bir çocuk koşturuyor.
Avuçlarını açıyor gökyüzüne,
etrafına bakıp bir kahkaha patlatıveriyor.pantolonu yırtık, yalınayak koşturuyor daracık sokakta, kollarını iki yana açarak koşuyor.
Giderek küçülüyor çocuk, giderek uzaklaşıp kayboluyor gözlerimin önünden. sırılsıklam oldum yağmur yıkıyor beni ve sokakları.
Göz kapaklarımın üzerinden yağmur damlaları düşüyor.Siliyorum yağmur damlalarını ve göz yaşlarımı... Mutluluk beni özledi ben de onu...
İstanbul mu ağlıyor sokaklara? Sokaklar... yağmur yağıyor gözlerime, siliyorum yağmur damlalarını ve gözyaşlarımı...
Çok uzaksın bana... Çok uzaksın...
Ey aşk!
bırakma beni bu sefer anlaştık mı?
Bırakırsan bu sefer dayanamaz kalbim. dayanamaz o da bırakır beni yarı yolda... O zaman nasıl severim seni ölesiye... Kime derim seni seviyorum diye...
Ey aşk!
Bu son damla olsun mu?
Ey Aşk!
Bütün bunlar bana oynadığın bir oyun mu?
Sen gidersen kime derim SENİ SEVİYORUM diye?
bırakırsan ben de bırakırım aşağıya kendimi, bütün oyunlarından kurtulurum.
Ey aşk!
SENİ SEVİYORUM...