25 Ekim 1980 yılında Bakırköy'de bir devlet hastanesinde dünyaya gelmişim. Her yeni doğan bebek gibi ben de gerçekten çok çirkin bir bebekmişim. İlkokulu Bakırköy Mustafa Necati okulunda okudum. Ne çok özel ders almıştım ama, Matematiğim iyi değildi aslında, ilkokul öğretmenim güler yüzlü bir kadındı, arada bir karşılaşırız onun..
Sevgili Atatürk
duygu düşüncelerimi tam anlamıyla ifade eden bir yazı. Ellerinize, yüreğinize sağlık...
13 Haziran 2011 09:44İnsanlar ne arar...
Evet bu konu hakkında söylenecekler bitmez aslında. İnsanoğlu hep daha çoğunu ister değil mi hep öyle derler. Çoğu insan da elindekiyle yetinmez, o da benim olsun, bu da benim olsun, hepsi benim olsun... Bir şu açıdan bakmak var; İnsan aslında kendini arar... Hayatta bazı şeylerin bilincinde olan insan kendini aramaya koyulur... Yaşadıkça ve çoğaldıkça kendini bulur bence... Hayatın anlamın bu da yokmudur sizce, insan kendini ararken,yaşadıklarımızdır hayatın ta kendisi... düşmeler kalkmalar,ağlamalar,gülmeler,insan hayatında olabilecek herşeyi biz yaşarken tam ortasında hissediyoruz zaten, yani b hayatın anlamanı da ararken, yaşadıklarımızdır hayat, anlamını aradığımız şeyi yaşıyoruz zaten. Birebir yaşıyoruz.Bize verilen paha biçilmez bir hediye paketi gibi... kimi zaman gözyaşlarımız, sevinçlerimiz, aşık oluşumuz, düşmelerimiz,yaralanmalarımız, tekrar kendi başmıza ayağa kalkmak için yaptığımız tüm hamleler.Kendimizi ararken birşeylerimizi kaybetmemekte bir erdemdir aslında.Sevgiler
17 Eylül 2009 15:57Sınırlar arasında (2)
Banu Avar'ın programlarını her fırsatta izlemeye çalışırdım, bazı yazılarımda da kitabından aldığım örneklerle ben de çevremdekileri aydınlatmaya çalıştım. Bu ülkede doğru şeyleri söyleyen insanları rahat bırakmadıklarını hepimiz biliyoruz.Ama kesinlikle ona destek olmalıyız.Gerçekleri bütün yalınlığıyla, olduğu gibi anlatan bu aydınlık insanı kaybetmemeliyiz. Ona hala ihtiyacımız var.Sevgiler...
19 Kasım 2007 15:43- Toplam blog
- : 17
- : 1416
- Kayıt tarihi
- : 16.05.07