Eyvallah...

Başlayıp da bitiremediğim hikâyelerim çok benim

Başlamadan bitirdiğim aşklara kardeş…

Anlamını anlamsızlaştıran insanlarla dolu geçmişim

Sözcüklere anlam olanlar yanı başımda…

Yangınlarım var sadece beni yakan

Yakmaktan korktuğum için dokunmadıklarım arkamda…

Hiç çıkmadığım yolculuklarla dolu yollarım

Kaybolduğum yolculuklarla harcını kardığım sokaklar öte yanda…

Arayışlarıma bulamadığım cevaplara tüm koşularım

Cevaplarıma soru olanlar dolu sayfalarımda…

Ağıtlarım var dillenmemiş yitirdiğim canlara

Neşeli türkülerimi ağıt kılanlar anılarda…

Boğulmaya can attığım koca nehirler nefesime sebep

Boğulmaktan kaçtığım dereler etrafımda…

Sessizliklerim var duyanı lal eden

Kimselerin duyamadığı çığlıklarımın koynunda…

Yanlışlarım var herkese doğru gelen

Yaşamak istediğim doğrular yoldaş yanlışlara…

Gerçekleşmesini istemediğim hayallerim var çocukça

Gerçekleşip de canımı ölesiye yakan hayaller uzaklarda…

Boyamadığım tablolarla dolu duvarlarım yoksa da

Duvar olup hayatımı tablo gibi üstünde taşıyanlar yakınımda…

Ve

Eyvallah yaşadığım yaşayacağım tüm Eylüllere

Eyvallah…

Sevtap Özkahraman

Bozkır - 08/09/2016