- Kategori
- Şiir
Farzet ki...

Sevgimi söyleyemedim
İçimde sakladım
Ama haksızlık bu
Yüreğim bu kadar severken…
“Farzet ki” ben
Hiç ağlayamadım
Geceleri hiç uyuyamadım
Ateşinde yanmadım
Sensizliği yanıma,
İhaneti koynuma almadım
“Farzet ki” ben
Şiirlerimi deniz yeşili gözlerin
Şarkılarımı saçların için
Yazmadım
Delişmen akan bir ırmak gibi
Akmadı ismin içimden
İçimde ayrılık korkusu
Yüreğimde sensizlik yangınları
Ve son bakışındaki hüzün
Yaktı kül etmedi bizi...
“Farzet ki” ben
Sevdamı gömdüm
Yerin kırk kat dibine
Mevsimler olmayacak,
Yağmurlar yağmayacak mı?
Ben seni sevdiğim gün
Mevsim bahardı
Bu şehre
Geldiğin gün
İlk defa kar yağdı…
“Farzet ki” ben
Dönüşü olmayan bir yoldayım
Aldım hatıralarımı
Koydum sol yanıma gidiyorum
Şimdi bekle diyorsun
Unutmuştun hani beni
Şimdi sensiz
Yaşayamıyorum diyorsun
Sormaya hakkım yok
Biliyorum ama
Artık çok geç değil mi?
“Farzet ki”
Farz etme gör ve anla
Ben artık sensiz “ölüyorum…”
Erdoğan ÖZGENÇ
Adana 13.10.2013 19.09