Felç olan trafik bıktırdı

Trafik...... Nerden başlasam bilmem ki...

Sabah kalkıyoruz işe gidicez.... ya da okula v.s. gitmek için yola çıkıyoruz.
Ohhhhhh ne hoş ortalık taşıt kaynıyor. Ne kadar zengin, refah içinde yaşayan toplumuzki her bir taşıtta sadece şoför oturuyor. Muhteşem bir seyir başlıyor. Köprüye gidene kadar picamamız eksik önce güzel bir uyku çekiyor herkes..

Nasıl uyumasın gideceği yer en az iki saatlik yol. Karşında uyuyan bir sürü yüzler görünce sende diyorsun ki, bari kafamı bende cama dayayıp uyuyayım..

Tabiki toplu taşıtlarda yer bulduysan süper. Senden şanslısı yok..

Hele otobüsler tam bir salıncak yada ninni makinası. Nasıl olmasın herhalde 30'la gidiliyor.

Gazete okuyanlar, kitabın sayfalarını heycanla kaptırıp çevirenler....

Tanıdık bir yüze rastlamak çok mümkün, oohh güzel bir sohbet, dedikodu, hasretlik....

Her kafadan başka bir ses.. Yeni yerler, yeni yemekler tarifesi....

Hele otobüstekiler arabalara pis pis bakınca dahada karmaşık oluyor herşey...
Ufak bir kıvılcım yeni bir sohbet tanışma vesilesi oluyor... Şuraya bakın yaa.. Arabada tek başına oturuyor..

Eeeee nolcak 500- 800 ytl taksitle araba veriyorlar... Sonu bu işte... Valla benimde arabam var otoparkta yatıyor, bu trafik çekilmez gibi muhabbetler uzayıp gidiyor....

Sonra bir bakmışsın köprü görüündüüüü... Nihayet denizide gördük, tatlı bir telaş, heycan...

Durağına geldiğinde havalı bir şekilde işte burası benim semtim.. Ben kurtuldum byeeee....

Hadi güle güle de.... O işten ne hayır gelecek, uykudan kalkıp kör karanlıkta yollara düş, sonra yolda bir daha uyu....

Hayırlısı bakalım sert bir nestcafeyle ancak uyanırız iş yerlerinde...

Telefonlar çalmaya başlar, raporlar beklenir, listeleme istenir v.s. v.s..

Daha kendine gelemeden öğlen tatili... hoppalaaaaa daha yeni geldiydik....

Çıkabilene ne mutlu.. İşler birikiyor, gün yeter mi bu kısa güne ...

Yemek sonrası ufak bir rehavet çökmesi ve yine silkelenmek gerek....

Derken beş çayımız nerde... Oooo bir bakmışız gün bitiyor.. Acele hızlanmak gerek, fırçalar geliyor, çabuk ve doğru kararlar gerek..

Telefonlar susmuyor zaten, işler çözüm bekliyor hala umutla...

Stres hat safhada derken bir baktık mesai bittiiiii....

Aman tanrım neden???

İşler daha bitmedi, yeni ısınıyorduk, toplantı notları tam alınamadı bile...

Veeee acı son.. Eve dönüş işkencesi ve trafiği bizleri bekliyor kahkaha atarcasına....

Gergin suratlar, bıkkın ve bitmiş ruh halleri.... Kimse kimseye ters bakmasın sakın kan çıkar valla...

Bingooo.. ilerde trafik kazası..... Aman ne hoş trafikle boğuşurken mahsur kalma eğlencesi...

Oynatmaya az kaldı... Doktor nerdeee.. Ne doktoru???

Ambulans sıkışmış hastasını götüremiyor bile... Sirenler acı çalıyor....

Merhametli ve cefakar insanlarımız kendi derdini unutmuş bir vaziyette bağırıyor etrafa....

Yolu açın kardeşim alooo.. Çekilin yahu.. Tüh insan hayatı bu kadar ucuz mu ???

Evet ne yazık ki bu kadar ucuz...

Eve dönüş büyük bir mücadele sonucu bitti...

Eşler yorgun çocuk kenarda kendi halinde büyüyor....

Trafiği kendi lüksü için zapdeden, yolların yetersizliğinden sorumlu olanlar. Ülkeyi çıkarları uğruna demir yığınına çevirenler utansın....

Ama unutulmasınki bir gün muhakkak o ambulansta kendi ve kendi yakınları mutlaka olacaktır..........

İnsan bir ara düşünüyor... Yaşamak için mi çalışıyorum... Çalışmak için mi yaşıyorum....