Felsefe ve vesvese

''İnsanlar, insanlar içinde insanlara hasret yaşarlar''

Ve bu arayış içinde ''Hayat ne yaşattın ve ne sakladın bana zaman içinde?'' diye sordum..

Bense "Yedi düvel gönüllerle 'Beyaz Düşler' paylaşmak!" dedim ve yürüdüm bensizliğe doğru..
Zaman içinde mırıldanarak.

Akşamın alaca karanlığına sızıp, İstanbul'a karıştım o gece... Öyle bir geceydi ki, İstanbul, İstanbul olalı, böyle bir hal yaşamamıştı.. Ve o gece, köprülerin altından su sızmadı şaşkınlıktan.

Eyüp Sultan'da müezzin akşam ezanını okuyor, inananları namaza çağırıyordu... Elimdeki dua çiçekleriyle birlikte, Eyüp Sultan Mezarlığı'ndaki rahmetlileri ziyaret etmeye karar verdim..

Görünüvermişti. Pamuk gibi beyaz saçları ve bembeyaz tülbent’iyle Beyaz Ninem.. Her zaman ki gibi, içimi okuyan haliyle seslendi!

"İnsan aklınla pir olurmuş, saçın sakalın ağarmışsa ancak ihtiyar olursun. Pir'lik ezelin eseridir bunun saçla başla ilgisi yoktur.. Biz öyle bildik sende bunu böyle bilesin" dedi..

Ellerini semaya uzatarak akşam ezanının sunduğu mistik telaş içinde kıbleye doğru ilerleyip secdeye duruverdi.. Sanki bir yudum kaşık olup, atmak istedim kendimi o kutlu an içine.. Ve boğulmak istedim o anlatılmaz huzur içinde.. Oysa! Bir gece öncesinde ki hatıralarım bile eskimişti düşüncelerimde.. Bir o yana, bir bu yana sallanan Haliç’teki kayıklarla birlikte, bende sallanıyordum hayat denen okyanusta..

Suyun durgunluğundan mıdır bilmem, o an bütün aynalar yansıdı.. San ki hepsinin sırlarını çalmışlar da suyun üzerine öyle salmışlardı. Bakıp, duruverdi suratıma, cümle gerçekleriyle, tüm sırlarından dökülen aynalar.

Mizan'ımdaki geçmiş yılların artılarını, eksilerini dostlarımı ve dost bildiklerimle birlikte toplamaya başladım.. Durmadan çıkarıyordum.. Gittikçe azalıyordu bütün arzularım, umutlarım, yaşanmışlıklarım... Kahrolsam ne yazar ki? Çaresizlik içinde elimde kalanlarla idare etmeye ve kendimi toparlamaya karar verdim..

Bütün kaybolmuşluğumu sırtlandım ve tuttum İstanbul'un iki yakasından.. Bağırıp çağırdım.. Veremediğim hesapları da, oturttum karşıma. Hesaplaşmak istedim çünkü; bugünden geriye.. Zaten hayat da, zaman da, bir çeşit gölge varlık değil mi?

Sana soruyorum HAYAT! Ne yaşattın ve ne sakladın bana zaman içinde?

'' Melekler yüreğinizden öpsün''


Sabiha Rana